คนไม่มีศาสนา

นั่งคิดเรื่องศาสนาเล่นๆ ผมสงสัยว่า
ทำไมคนบางคนถึงสามารถพูดได้เต็มปาก
ว่าตัวเองไม่นับถือศาสนาอะไรเลย

ผมไม่อาจทำใจให้เชื่อได้ ว่าคนเราไม่ต้องการที่พึ่ง
สำหรับคนไม่มีศาสนา หรือไม่นับถือศาสนาใด
ผมอยากรู้ว่า พวกเขามีความคิดอย่างไรเกี่ยวกับความตาย
หรือแม้แต่เรื่อง ชีวิตหลังความตาย
ความกลัว ไม่ว่าจะกลัวสิ่งที่เห็นและไม่เห็น

สิ่งที่เห็น เช่น เวลาอยู่บนเครื่องบินที่ตกหลุมอากาศแบบหนักๆติดๆกัน
ถ้าคนที่ไม่นับถือศาสนาอะไรเลย
ตอนนั้นจะคิดอะไรอยู่ในหัว
สำหรับผม ถ้าเจอแบบนั้น คงคิดถึงพระพุทธเจ้า
เพราะถ้าเกิดเครื่องบินตกไปจริงๆ อย่างน้อย
เราก็ได้ที่พึ่งทางใจ ว่าจะได้ไปที่ชอบที่ชอบ
ใช่ อาจพิสูจน์ไม่ได้
แต่ถ้าคนไม่นับถือศาสนาอะไรเลยเนี่ย
เขาจะคิดอะไร

สิ่งที่ไม่เห็น เช่น เวลานอนในห้องนอน ได้ยินเสียง
ได้กลิ่นธูป ไม่มีทางรู้เลยว่าอะไร แต่ขนลุก
กลัวผี ใช่ครับ สำหรับผม ถ้าเจอแบบนี้ คงคิดถึงพระพุทธเจ้า
และสวดมนต์ในใจ เพราะคิดว่าคงทำให้ผีกลัวและจากไป
แต่ถ้าคนไม่นับถือศาสนาอะไรเลยเนี่ย
เขาจะกลัวไหม หรือว่าไม่สนใจ
ไม่เชื่อ ไม่มี ไม่กลัว!

ใครจะคิดอย่างไรก็ช่าง ผมเชื่อมั่นและศรัทธาในศาสนา
ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเปลี่ยน อาจทำชั่วบ้าง
แต่สุดท้ายก็ยังคงมีศาสนาเป็นที่พึ่งเสมอ

ผมคิดว่าเราเกิดมาในชาตินี้ (เรื่องชาติภพ ก็ต้องเป็นคนที่เชื่ออีก)
เราไม่สามารถรู้ทุกเรื่องได้
ถ้าเรื่องไหนที่เราไม่รู้
บางที ศาสนาอาจเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยให้เราสามารถอยู่ในโลกนี้ได้
ด้วยความสบายใจ
แม้ความตายอาจดูน่ากลัวสำหรับคนส่วนใหญ่
แต่คนทุกคนย่อมไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้
ศาสนาจึงดูเหมือนจะสำคัญมากสำหรับคนที่ไม่รู้อย่างผม
และคนอื่นๆ ที่ยังคงกลัว และมีกิเลส

(ในที่นี้ไม่เฉพาะเจาะจงศาสนาใด แต่รวมทุกศาสนา ว่าเป็นที่พึ่งของจิตใจครับ)