วันวานยังหวานอยู่

เกือบสิบปีก่อน
ผมนั่งเขียนชื่อ “หุย” ใส่ลงในสมุดบันทึกไม่มีลายหนาพอควร
ใช้เวลาว่างๆ และวันหยุด เสาร์ อาทิตย์ ไปนั่งเขียน
สถานที่หลัก ... Food Center เซ็นทรัล สีลมคอมเพล็กซ์
พกซาวอะเบาต์ไปตัว (สมัยนั้นเครื่องเล่น mp3 แพง)
แต่ละหน้ากระดาษปอนด์ขาว … เขียนชื่อได้หลายร้อยชื่อ
จำนวนหน้าทั้งหมด … น่าจะเกือบร้อยหน้า
ใช้ปากกาเมจิเส้นเล็ก เขียน ไปเรื่อยๆ .... บ้าระห่ำ
มีอะไรบางอย่าง ทำให้ทำไปได้... ความรู้สึก

จริงๆ ในวันนี้ เด็กคงหัวเราะ .. มึงจะเขียนทำไมวะ
“พิมพ์ ทีนึง กด copy แล้วกด paste แล้วทำใหม่
จาก 1 ตัว เป็น 2 จาก 2 เป็น 4 จาก 4 เป็น 8 ไปเรื่อยๆ
ไม่กี่ทีก็ได้ทั้งเล่มแล้ว ไม่เกิน 3 นาที พิพม์ปรู๊ดเดียว ออก

ผมทำเกือบเดือน...ถ้าจำไม่ผิด...

ทุกวันนี้ ความสะดวกทำให้ความโรแมนติกลดลงหรือเปล่า
ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ไม่ว่าจะยังไง ทุกอย่างล้วนมีทางออก
ปัจจุบัน เกมส์ คอมพิวเตอร์เป็น 3D ทั้งนั้น เกมส์สมัยผมเหรอ
จอเขียว แนว RPG เริ่ม ม.1 เกมส์ฮิต Ultima 5 (ภาค5!)
เกมส์เล็กๆ ตอนนั้นเหรอ dig dug, Load runner, zaxxon, archon,
โอ้ว เยอะมากมาย แต่มันได้อารมณ์มากๆ
อ้อ ยังมี สามก๊ก หนี่ง ด้วย วางแผนๆ จำได้ว่าเล่นจนหลับข้ามวันเลย สนุกมาก
จะลืมไม่ได้เลย แนว adventure พวก larry suite, space quest,
Police quest, monkey island โอ้ย พาเหรด

ลืมไม่ลงจริงๆครับ…