เมื่อเดือน มกราคม ที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสไปประเทศเยอรมนี
ไปอบรมเรียนวิชาหนึ่งที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทเอสเอพี
จำได้ว่า โดนส่งไปแบบฟ้าแลบ ไม่ได้เตรียมตั้งตัว
บริษัทเห็นว่าผมเหมาะสมก็เลยส่งไปเรียนซะงั้น
เราก็ไป ไม่ได้คิดอะไรมาก ถือว่าไปเรียนรู้ และไปเที่ยวด้วย
ประสบการณ์ ประมาณหนึ่งสัปดาห์ ที่เมืองวอร์ดอฟ
ทำให้ผมไม่มีวันลืม...
ประเทศเยอรมนี ผู้คนน่ารักดี ได้สัมผัสในเวลาสั้นโคตร
แต่ได้คุยกับคนขายของในร้านค้า ร้านขนมปัง
เขาพูดภาษาอังกฤษไม่ได้กันเท่าไร แต่ก็พยายามเข้าใจเรา
แถมนิสัยแบบคนไทยด้วย ดูขี้อายๆ ยิ้มแย้ม บ้านเมืองสงบดี
ตอนไปถึง ผมไปคนเดียว ก็ไม่รู้ทำไร วันแรกจำได้ว่าวันอาทิตย์
ร้านแทบจะปิดทุกร้าน มีร้านขนมปังเปิดอยู่ร้านหนึ่ง
ก็เดินไปสั่ง ชี้ๆ แล้วก็จ่ายเงิน ได้ขนมปังโคตรแข็งมากัดฟันแทบหัก
ก็เลยไปเดินปั๊มน้ำมันข้างๆ โรงแรมแทน คราวนี้ได้มันฝรั่ง
กับน้ำส้ม ไม่ 100% มาปะทังหิว หลับทั้งวัน
ไม่ได้ลุกเลย อากาศดีมาก ต้องห่มผ้า หนาว แต่ไม่เหน็บ
ผมหิ้วกล้องเดินไปเรื่อยๆ ตามทางยาวสุดลูกหูลูกตา
ไม่มีร้านที่อยากเข้าไปดูจริงๆจังๆ เลยแถวนั้น
ไม่ได้นั่งรถ เพราะยอมรับว่ากลัวๆกล้าๆ คนที่นี่ไม่พูดภาษาอังกฤษ
การนั่งรถหรืออะไรจึงตัดไปเลย เล่นเดินนี่แหล่ะ สะดวกมาก
เกิดมาก็มีสองตีนแล้ว ใช้มันซะคุ้มเลย
วันสุดท้าย ก่อนรถตู้จะมารับไปสนามบินที่แฟรงเฟริต หิมะตก
อยู่มาสี่วัน ไม่ตก เสือกตกวันสุดท้าย ก็ดี
เดินเล่นทั่วเลยทีนี้ ถ่ายรูปบ้านเมือง เหยียบหิมะ หิมะปลิวปะทะใบหน้า
เย็นดี ชอบมาก ผมชอบอากาศหนาว หนาวเท่าไรไม่ว่า
ให้หนาวไปเลย หนาวเข้าไป กูชอบ... (แต่ฝนตกก็ชอบนะ ถ้านั่งที่บ้าน)
1 ความคิดเห็น:
เล่าได้เจ๋งมากเลย
ไปเที่ยวเยอรมันด้วย 27 บรรทัดนะคุณนะ :)
แสดงความคิดเห็น