5th Recording Session

29/09/07... I recorded "Lie to me once more" from 11:30-16:00.
This may be the earliest Saturday session ever since
P'Koon had to go to an event.
I didn't go with him because my wife was alone
feeding my daughter so I had to help her.

The studio room was rearranged for upcoming drums and my fingers weren't too hurt. That's good. oh Krachai lend me CDs of Thai pop band "Meaw-Err+".

Next recording session will be on
this Tuesday.
:)

ท่ามกลางสายฝนที่เย็นฉ่ำ

เวลาที่ฝนตก หัวใจที่อยู่ห้องซ้าย จะทำหน้าที่แปลกๆ
หลายครั้งที่ฝนตก อารมณ์ที่เกิดคืออารมณ์เหงา
แต่บางครั้ง อารมณ์ที่เกิด คืออารมณ์สวยงาม

การหลับตาโดยได้ยินเสียงฝนตกกระทบสิ่งต่างๆ
ทำให้ผมมีความสุข ถ้าได้ละอองน้ำฝน ส่งกระทบร่างกายฉ่ำเย็น
เหมือนเวลาเอาหน้าออกนอกหน้าต่างรถ ที่วิ่งเรียบทะเล
ละอองน้ำทะเลพัดเอาความเหนียวของน้ำเค็ม
กระทบกระทั่งกระเทือนกระทำกับผิวหนังที่เริ่มชุ่ม

ผมอยากให้คนเรามีความสุขกันเสมอ
เวลาอธิฐาน คำที่ติดคือ "ขอให้ทุกคนมีความสุข อยู่ดีกินดี"
แค่นี้เองที่อธิฐาน

วันนี้ตอนเช้าฝนปอย ไม่หนักหนา หวังว่าคงเป็นแบบนี้ตลอดไป
ความสุขจะอยู่คู่ผมตลอดไป ....

ฉ่ำเย็น

love me in the way you are going out to a fun fair...

อีก 12 นาที เข้าประชุม

ผมได้ยินเสียงของเครื่องโน้ตบุ้ค ที่ตั้งใกล้ๆ
ส่งสัญญาณ infrared มาเครื่องผม
และมีเสียงเตือนเข้ามาทุกครั้งที่มันตรวจเจอ

ขณะนี้ในหูฟังผม เปิดเพลง love me in the dark version 2
ผมกำลังทำงานอย่างไม่ตั้งใจ

เมื่อเช้า กระชายโทรมา ของด อัดวันนี้ เพราะต้องการ
จัดการกับ line กลอง และ line อื่นๆ ให้เรียบร้อย
เพื่อการอัดจะได้ดียิ่งขึ้น และให้มาวันเสาร์เลย

วันนี้เลยเป็นวันที่ไม่ต้องไปอัดเพลงตามที่ตั้งใจไว้
ก็ดีเหมือนกันครับ

...

บางครั้งภาพประทับใจ มันง่ายๆ
เพียงเราหันหลังกลับไป จะเห็น
ภาพที่เราเห็น คือภาพที่เราคิด
มันเป็นภาพที่อยู่ในหัวสมอง
มันเป็นภาพที่ไม่ค่อยได้เกิดขึ้นจริง เพราะเราไม่ทำ

ฝนไม่ตกในตอนเช้า
และตอนมาถึงใหม่ๆ เอาเพลงประกอบ
Love storm ของ Vivian Hsu มาตัดเป็น ringtone
และเพลงของ Morning Musume ด้วย

เป็นความสุขเล็กน้อยเพื่อให้ไม่ต้องคิดอะไรมาก
บางทีเพลงป๊อบ ทำให้เรามีความสุข
แต่ตอนนี้ในหูฟังเป็นเพลง me in the dark
ก็เลยคิดว่า ถ้าคุณจะรักผม
ผมอยากให้คุณ รักผมเหมือนเวลาคุณไปเที่ยวสวนสนุกนะครับ

อารมณ์ที่รอคอยความตื่นเต้น
อารมณ์ที่จะพบความเสียว

แต่มันสั้น และจบลงแน่ๆ ในวันนั้นแหล่ะ

จะเหลือทิ้งไว้ในใจคุณ คือความประทับใจ และอยากกลับมาอีก
ในวันข้างหน้า ซึ่งไม่รู้จะอีกนานแค่ไหน หรือไม่ก็ไม่มีโอกาสอีกเลย

...

ถึงตรงนี้ ผมนึกถึงตอนอยู่อเมริกา
ใช่ ผมนึกถึง Six Flags หรือไม่ก็ Disney Land

ผมไม่ค่อยได้ไปเที่ยวพวกนี้เท่าไหร่
แต่ผมก็ได้ไปแน่ๆ ที่จำได้ประมาณ 4 ครั้ง
แต่ละครั้ง มีความสุขทุกครั้ง
มันเป็นความสุขที่เราไม่อาจสร้างได้ง่าย ถ้าไม่มีโอกาส
เพราะมันต้องสร้าง ต้องคิด และมีจุดวาง

ผมหวังว่าวันนี้ผมจะไม่เศร้าสร้อย

sql

ไม่ทันที่ผมจะ

insert into ใจเรา
(คนที่เรารัก,สิ่งที่เราให้,สิ่งที่เราต้องการ)
Values
(เธอไง,หัวใจเรา,ความรักจากเธอ);

ก่อนที่จะถึงวลีถัดไป คือ

commit;

ทันใดเธอก็รีบ

rollback;
แล้ว
exit;

ทันที..

free form 150 บาท!?!

กะจะซื้อ
ดูราคา
ซื้อไม่ลงอะ
ทำไมไม่ค่อยๆทยอยออกราคาน้อยๆล่ะครับ
ออกทีละแพงๆ คนแบบผมก็ลังเลจิ

คงไม่ซื้อละครับ เสียน้อยเสียง่าย เสียมากเสียยาก :P

บันทึกเสียงวันที่ 4

เมื่อวานไปบันทึกเสียงวันที่ 4 หลังจากเลิกงาน
รถติดมากๆ แต่ดีที่วันนี้หุยไปอยู่บ้านแม่ รอผมไปอัด
แล้วจะได้กลับพร้อมกัน บ้านแม่หุยอยู่ใกล้กว่าบ้านผม
ถ้าจะไปห้องอัด

ไปถึงประมาณเกือบๆ 2 ทุ่มครับ และได้พยายามอัดเพลง
Me in the dark กัน จน 4 ทุ่ม

สรุปผมเล่นไม่ไหว เพราะกีตาร์แข็งมากๆ (สาย)
คือมันบอด ตลอด ไม่มีทางเนี๊ยบ

ก็เลยจำเป็นต้องให้ line นี้เป็นของน้องกระชายไปอย่างช่วยไม่ได้
T_T เอาเป็นว่า line อื่นผมจะเล่นให้ดีที่สุดแล้วกันครับ
เศร้าแท้

เพียงเล็กน้อย

สิ่งที่ผมต้องการ เพียงเล็กน้อย...ในทุกวัน
คือการสื่อสารที่ไม่มากมาย... เพียงสองคน
ความพิเศษเล็กน้อย ไม่ยิ่งใหญ่... แต่มีค่ามาก
เหมือนเรารู้กันว่า ในทุกวันที่มา... มาเพื่อสิ่งนี้

เหมือนเห็นแก่ตัว ที่ต้องการ เรียกร้อง จากคนอื่น
บางครั้ง ชีวิตไม่มีอะไรมากมายกว่านี้ไม่ใช่หรือ
บางคนมีเงินมีทรัพย์ แต่ไม่เคยมีความสุข
บางคนไม่มีอะไรเลย แต่มีความสุขกับสิ่งเล็กน้อย

หลายครั้งผมสงสัยว่าทำไมผมต้องเป็นคนคิดมาก
จะว่าไปผมคิดตลอดเวลา ไม่ว่าที่ไหน อย่างไร
แม้แต่หลับก็ยังคิด (ฝัน) ไม่เคยพักจริงๆเลย
ถ้าหากคนคิดตลอดเวลาแบบผม มีที่พึ่งบ้าง
ชีวิตก็คงดีกว่านี้ ไม่ต้องทรมานแบบนี้

ผมหวังเพียงแสงสว่างจะสาดส่องเข้ามาบ้างในยามที่อ้างว้าง
ในยามที่ไร้ซึ่งกำลังใจใดๆจากใคร
ในที่ที่มีเพียงสิ่งที่ไร้ความหมาย รอบกายมีแต่ "ว่างเปล่า"
ใช่ มันคือไร้ความหมายในความรู้สึก
เพียรบอกตัวเองให้เข้มแข็งกว่านี้ อีกหน่อยเราคงผ่านพ้น
บางครั้ง ทำดีแล้วไม่ได้ดี อะไรจะร้ายกาจเท่านี้อีกเล่า


ผมไม่อยากทน... ในที่ที่ "ไร้ความหวัง" ...
คงยากจะเอ่ย นอกจากเอามาระบายในนี้
ลำพัง...

..

เค้าก็มองเราเหมือนเดิมแหล่ะ
เราก็มองเค้าเหมือนไม่มีตัวตน
มีแต่ความรู้สึกที่ให้ หน้าก็ไม่มอง
เราแค่สัมผัสได้ถึงความมีอยู่
การสบตายังแทบไม่ได้ทำ
เรารู้ว่ามันยากจะทำใจว่ะ
แต่เราก็คงต้องทำใจ ตอนนี้ก็ต้องยุ่งๆ
งานมันก็เยอะ อย่าคิดมากเลย
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
เราอยากบอกว่า มัดผม นี่ทำให้หน้าดีขึ้นนะ
แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มไงดี
เค้าก็คงมองเราเหมือนเดิมแหล่ะว่ะ
เหมือนตอนเอ็มส่งเพลงมา
มันก็คงอารมณ์นั้น แบบ เออ เพลง
คือไม่ได้มีอะไรแปลกๆ
ก็เป็นอารมณ์หนึ่งในชีวิตที่เกิดขึ้น
และคงดับไปในอนาคตกาล

เราว่ากว่าเราจะเข้าใจโลกนี้ทั้งหมด
หรือรู้ทันมันหมด
เราคงไม่มีโอกาสว่ะ
แล้วไงดี จะคุยกับตัวเองอีกนานไหม
ทำงานต่อได้แล้ว!

You hate yourself and want to die

- my little poem -

You hate yourself and want to die.
But you love me so please don't die.
Everyone may have a chance to hate himself once in a while.
So if you love me, could you please don't die.

I just want to tell you.
I will be on your side all of my life.

So please don't die, don't commit suicide.

I love you all the time.

(Inspired by a song called "I love you all the time" - by sonic youth)

คุณอยากเกิดเป็นคนชาติไหน

เหมือนจะสงสัยแป็นช่วงๆที่เกิดมาเป็นคนไทย
คำถามคือ เราพอใจในการเป็นคนไทยไหม
ชีวิตปัจจุบัน ดีแล้วหรือยัง
อยากเกิดเป็นคนชาติอื่นๆหรือเปล่า

ถ้าชีวิตหลังความตายมีจริง
เราจะคุยกับคนอื่นๆด้วยภาษาเดียวกันหรือหลายๆภาษา
ทำไมต้องตาย
ถ้าเกิดมาแล้วมีทุกข์ ทำไมต้องทุกข์
ในเมื่อชีวิตต้องมีทั้งทุกข์และสุข
สุขก็ดี ทุกข์ก็ดี ต้องมีกันทั่วหน้า
แล้วเหตุผลในการเกิด มันคืออะไร
... อยากมีสุขแล้วทุกข์บ้าง?

คำถามมากมายถูกต่อยอดออกไป
เพียงบางครั้งอยากรู้ว่า

เราอยากเกิดเป็นคนชาติไหน

ขอเพียง

....แล้วต่อจากนี้ไป คุณจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไร.... ผมคิด

เมื่อไหร่คนเราจะเข้าใจ
เธอเดินเข้ามาในโลกแห่งความฝัน
แล้วเธอไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ที่จับต้องได้

"ผมอยากจับมือคุณ เพื่อบอกให้โลกรู้ว่าคุณเป็นของผม"

เสียงเพลงของวง Radish มีเนื้อเพลงประมาณนี้ในท่อน Hook

ก้าวขาเดินขึ้นจากรถไฟฟ้าใต้ดิน
เพื่อต่อรถไฟฟ้า BTS
ผมเปลี่ยนเพลงจาก Ian Brown ชุดใหม่ เป็น Radish
และอุตสาห์ตั้งใจฟังเนื้อเพลง

ใช่ เพลงมันดิบๆ ง่ายๆ แบบนี้เอง

"ผมอยากสัมผัสคุณ (ในที่นี้คนไทยคงใช้กับจับมือ) เพื่อบอกให้โลกรู้ว่าคุณเป็นของผม"

เช้านี้ผ่านไปได้ด้วยดี ไม่มีปัญหา
เพียงบางอย่างที่ต้องการ ไม่สามารถเป็นไปได้

อีกหนึ่งนาทีเที่ยง...

3rd recording day!

Yesterday we recorded Cuba, Ballyw00d. 1 song was done.
I couldn't play Me in the dark.(My fingers were too hurt)
So recording stop at 8.00 pm. :P I'll be back again this Tuesday... And also Thursday... Hopefully,it will be done this December!

ความอ่อนแอของชีวจิต

เดือนกันยายน สภาพอากาศเย็นสบายใกล้เข้าหน้าหนาว
ปุ้ย ย้ายเข้ามาพักในบ้านพักของ เอก ชั่วคราว
เอกนั่งเล่นกีตาร์ให้ปุ้ยฟังตอนกลางคืน

คืนแรก เปิดหนังสือเพลงไปร้องไป ใบหน้าเริ่มใกล้กัน
ด้วยความเหงา และห่างจากคนรัก
เอกเอาหน้าไปซบที่อกของปุ้ย...

มนุษย์กำลังเดินทางไปสู่จุดจบ
แต่ใช่ว่าระหว่างทางมักจะไร้รสชาติ
บางครั้ง ลมหายใจที่ไหลทั่วร่าง
ร้อนผ่านราวเป็นไฟแผดเผา

ผมก้มหน้าทำงานอีกครั้ง

thurston moore ออกอัลบั้มใหม่ (18 กย นี้เอง!)

ข่าวดีสำหรับแฟนๆ สาวก วง Sonic Youth และ Thurston Moore (gtr.+vocal)

ตอนนี้อัลบั้มใหม่ของ Thurston เพิ่งออกมาได้ไม่กี่วันนี้เองครับ
เป็นแนว acoustic guitar ไวโอลิน และกลอง (เบสด้วย บางๆ)
มีเสียง noise ผสมอยู่นิดหน่อย (ไม่น่ารำคาญมากนัก)
อ่อ มันมี melody ตาม style Thurston ด้วยนะ (เพราะแบบแปลกๆ)

ลองหาฟังได้แล้ว ครับ ตาม mininova เน้อ

:)

ปล ถ้ามีโอกาสซื้อ CD แท้จะซื้อครับ

ความสดชื่นจบลงท่ามกลางความสับสนของปริมาณสายธารแห่งงาน

ดึกแล้ว
เงียบงัน ไม่มีเสียงมากนัก
หลังจากความสุขได้ผ่านพ้นไปแล้ว
ทุกอย่างจบลงท่ามกลางความสับสน

โรงหนังปิดประตูเมื่อคนออกไปหมด
สวนสนุกหมดเวลาให้คนเข้าไปเดินเล่น
ไฟฟ้าหมดพลังจากโรงงาน

ผมหลับตาลง และตัดสินใจที่จะลืม
ความสุขที่ผ่านมาได้ผ่านไปแล้ว

นาฬิกายังคงเดิน...

ความเจ็บปวดที่เกิดจากอะไร...

หลายครั้งที่เราเหม่อลอยออกไป คล้ายกับว่ามีเพียงตัวเองคนเดียวในโลก
มองไปทางไหน เฝ้ารอคอย ไม่มีอะไรตอบกลับมา
ภาพแห่งความประทับใจนับเวลาล่วงเลย ค่อยๆสลายตัวเองลงช้าๆ
เหมือนกับโลกที่หมุนไปเอื่อยๆ รอบตัวเอง

ความสุขที่สุด อาจผ่านเข้ามาเพียงชั่วขณะ และจากไป
ทิ้งไว้เพียงความคาดหวังที่จะมีความสุขแบบนั้นอีกครั้งในวันข้างหน้า
คนเรามักไม่ค่อยเข้าใจว่าอะไรคือความสุขกันแน่
ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่ในโลกนี้ คงเพียงหวังว่า
วันดีๆที่เคยพบ จะกลับมาใหม่ เหมือนรอคอยฝนยามหน้าร้อน
ไอแดดแรงทำให้เหงื่อท่วมกาย

คำตอบที่ดีที่สุดสำหรับคำถามที่ค้างในหัว
คือ เลิกคาดหวังอะไร จะดีกว่า

เพราะเวลาได้พิสูจน์แล้วว่า การตามหา บางครั้ง
ยากเหลือเกินที่จะพบ เช่นกันกับความรู้สึกดีๆ
ยากเหลือเกินที่จะกลับมาใหม่ในวันต่อๆไป

วันต่อวัน เรามักพบทั้งความสมหวังและผิดหวัง
ยากนักที่จะพบความสมหวังครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่มีทางเลยทีเดียว
แต่อย่างน้อย ถ้าเรารู้ว่าเราต้องการอะไร และทำอะไร

ผลที่ได้รับอาจไม่เท่ากันทุกๆวัน แต่อย่างน้อย ก็เป็นเหมือนน้ำมันที่ราดลงในกองหญ้า
แม้เพียงเล็กน้อย แต่จะสามารถเป็นจุดเริ่มต้นให้เกิดไฟลุกโหมกระหน่ำต่อไปได้

ความคิดคนเราไม่สามารถคงที่ บางครั้ง สิ่งที่แสงดออกมาไม่สามารถระบุแน่ชัดได้
ว่าคือคิดดี หรือไม่ดี แต่อย่างน้อย ถ้ามีรูปแบบที่แน่นอน ในทุกครั้งที่เกิด
ก็จะช่วยให้ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนและแตกยิบย่อยได้เสมอ ไม่แตกออก
น้ำใจเป็นสิ่งงดงาม ยากที่จะหาสิ่งใดเปรียบเปรย

คนเราควรระลึกเพียงน้ำใจอยู่เสมอๆ
ไม่ว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรง หรือกระทบใจ ถ้าเรามีความระลึกถึงน้ำใจไว้
ความเจ็บปวดที่เกิดจากเรื่องร้ายๆอาจทุเลาเบาบาง

ผมไม่อาจคาดหวัง สิ่งที่ทำ ระลึกเพียงน้ำใจไว้

เป็นไปได้มากว่าพรุ่งนี้ทุกอย่างอาจพังครืน
แต่น้ำใจที่เคยเกิด ย่อมไม่สลายหายไปกับความล่มสลายของจิตใจนั้น
ตราบนานเท่านาน

จำไว้ว่า ... เมื่อทำดีแล้ว ความดีจะยั่งยืนต่อไป
แม้เวลาผ่าน เหตุการณ์เปลี่ยน ชีวิตไม่คงที่เหมือนเดิม
คงไม่สามารถลบสิ่งดีที่เกิดได้หรอก

หวังว่าวันนี้ทุกอย่างคงชัดขึ้นตามเวลาที่เดินไป...

ผมเพียงคิด.. ความเจ็บปวดที่เกิด ... เกิดจากอะไร

บางครั้ง ความทุกข์ทำให้ชีวิตไปในทางที่ดี -- Cinema Paradiso

ให้เลือกระหว่าง สมหวังในความรัก มีคนรักอยู่คู่กาย
กับต้องพลัดพรากจากคนรัก ทุกข์แสนสาหัส แต่...ใช้ความทุกข์
เป็นพลังขับดันในการทำงานสร้างสรรค์ผลงานได้สำเร็จ
ประสบพบกับชื่อเสียง จากที่ไม่มีอะไรเลย กัดฟันสู้
เป็นคุณ จะเลือกอย่างไหน

หนังเรื่อง Cinema Paradiso ยาวมากครับ และหนังได้จุดประเด็น
ที่ผมคิดว่ายิ่งใหญ่มากๆ ก็คือ ถ้าคุณเป็นอัลเฟร็ด
คุณจะทำให้โตโต้ พบกับความรักที่สมหวังกับคนที่เขารัก
หรือคุณจะทำอย่างที่อัลเฟรดทำ ทำให้โตโต้ผิดหวัง
แต่กลับเป็นพลังทำให้เขาสามารถฝ่าฟันอุปสรรคจนกระทั่ง
เป็นผู้กำกับหนังที่ยิ่งใหญ่ เมื่ออัลเฟรดเห็นแววว่าโตโต้จะทำได้
เพียงแต่ถ้า โตโต้เลือกที่จะไปทางความรัก สิ่งนั้นจะทำให้
โตโต้มีภาระ และคงทำให้เขาจบลงเป็นเพียงพนักงานฉายหนังต่อไป

แต่อัลเฟรด เลือกจะทำให้คนที่เขารัก คือ โตโต้ เจ็บปวด
นั่นคือ หลอกไม่ให้โตโต้ กับคนที่รัก สามารถติดต่อกันได้สำเร็จ
เขาเลือกแบบนี้ เพื่ออนาคตของโตโต้เอง

ภาพฟิลม์ที่ระลึก ของชิ้นสุดท้ายที่อัลเฟรดเหลือให้โตโต้ หลังจากที่ตาย
มันคือ footage เก่าๆ ของฉากจูบจากหนังมากมาย ที่โดนตัด สมัยโตโต้ยังเล็ก
มันคือตัวแทน หรือสัญลักษณ์ของความสมหวังในรัก
อัลเฟรดเลือกจะเป็นผู้เก็บรักษาความสมหวังในรักของโตโต้ไว้ในกล่องใส่ฟิลม์นั้น
รอวันที่เขาตาย และให้โตโต้ได้เห็น เขารู้ว่าเขาอาจทำผิดที่ทำร้ายจิตใจโตโต้

แต่นั่น กลับเป็นสิ่งที่ถูก เมื่อคุณอายุมากขึ้น คุณจะเข้าใจว่า ทำไม ความรัก
ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญและบางครั้งยังอาจมีผลต่อชีวิตข้างหน้าของคุณด้วย

ผมคงไม่มีความเห็นขัดแย้งใดๆกับอัลเฟรด
แต่สำหรับผม เรื่องรักคือเรื่องใหญ่ที่สุด ผมไม่เชื่อในความคิดอัลเฟรด แต่ผมเข้าใจ
ดังนั้นถ้าเป็นผมจึงเลือกเดินตาม "ความรัก" มากกว่า "ความสำเร็จ" ครับ
ไม่ว่าผมจะอายุเท่าไร ผมเชื่อว่า ความรัก คือความสำเร็จ
มันสำเร็จกว่าความสำเร็จใดๆ ถ้าผมจบลงที่เป็น โนเนม หน้ามึน แต่ตลอดมา
ผมมีคนรักที่อยู่ข้างกายผมเสมอๆ จนวันสุดท้ายของชีวิต

ผมคิดว่า ผมเลือกจะเป็นโนเนม ดีกว่าเลือกเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ แต่ไม่เคย
มีคนรักเคียงข้างเลย.. ชีวิตที่เหมือนตายทั้งเป็น กับชีวิตที่เต็ม
ผมเลือกที่แบบหลัง...

ได้ยินเสียงลมหายใจของเธอไหม

"ชาติก่อนเราเคยพบกันหรือเปล่าครับ"
คำถามที่คาใจผมเสมอ เวลาที่ผมพบกับเธอ

วันนี้การเดินทางเป็นไปอย่างสงบ เหงื่อแตกบ้าง เพราะต้องเดิน
ระยะทางที่เดิน ก็ไม่ได้มากไปกว่าการรออาหารตามสั่ง
ที่ทำตามออเดอร์ บางที่คิวยาว อาหารกว่าจะได้ ยังนานกว่าการเดินนี้อีก

ผมพบเธอวันนี้ อย่างแรกที่ผมตกใจ
ข้อความผ่านโปรแกรมสไคปที่เธอส่งมาเมื่อวาน
ผมดีใจ "เฮ้ย..ฯ" ผมตอบเธอไป

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย อารมณ์ไม่ค่อยจอย

ฝันกลางวันมีบ้าง บางครั้งไม่อยากตื่น
แต่ความสุขที่แท้จริง ไม่ใช่การครอบครอง
มันคือการได้มีความหวังเสมอในที่ที่เราทำงาน

อาจเป็นเพียงเสียง หรือสายตา หรือผ่านทางการพิมพ์คุยกัน

ผมไม่หวังว่าทุกอย่างจะเป็นไปในทิศทางใด
นอกจากความสนิทสนมแบบเพื่อนสนิทที่ผมเคยมี

เพราะทุกวันนี้ก็แย่พอแล้ว ถ้ามีเพื่อนที่เราสนิทอยู่ใกล้ๆ เราคงไม่กลัวอะไร

หวังว่าคงไม่ต้องกางร่มตอนเย็น...

Cinema Paradiso (สะกดแบบนี้ป่าวหว่า) กับ Electric Shadow

เมื่อคืนนั่งดูหนังเรื่อง Cinema Paradiso ครับ (สะกดผิดมั้งนะ)
ทำให้นึกถึงงานเขียนหนึ่งในหนังสือหนัง ที่บอกว่า
หนังเรื่อง Electric Shadow ให้อารมณ์แบบหนังเรื่อง Cinema Paradiso
ผมชอบหนังเรื่อง Electric Shadow มาก โดยเฉพาะนักแสดงเด็กซน
ตาหยี ที่กวนๆ เป็นอะไรที่น่าประทับใจสุดๆ (เด็กเล่นดีมากๆ คัดตัวแสดงเก่ง)

สำหรับ Cinema ฯ ที่ผมคาดว่า คงให้อิทธิพลกับ Electric Shadow
กลับขาดรสชาติ บางอย่าง แต่หนังก็ดีมากๆเช่นกัน

ดูแล้วรู้สึกอยากดู Electric Shadow อีกรอบเลยอ่า :)

ปล. มีแต่ VCD อยากได้ DVD เก็บซะและ (หมายถึง Electric Shadow)

give

Today I gave my joyfullness to my dear friend.
I wish it will be a good moment.
Unfortunately, English version is better for...
But at least I did! So proud of what I've done.
Maybe it is just a kind of giving back.
For what I've received from...
my morning sun, my evening moon...

My dear friend.

2nd recording day... 13 hours!

Yesterday P'Koon and me went to the studio again.
Between 11.00am until midnight I only finished 2
tracks for 2 songs which are
"We hope the sea will keep you warm" and
"Our first day will come again".
Actually, we started to record "Mr.Passerby"
too but my left index finger was really hurt so
I just stop,let's call it's a day.
I promised Krachai and Prin,the producers
to be back again this Tuesday(without P'Koon).

Difficult part of studio recording is to play "sound"
in the right way!... Usually I am not that kind
of person but I understand how the producer
needs so wish me luck.:)

ขอบคุณ..

เธอทำให้ฉันรู้ว่า ชีวิตฉันมีค่าเพียงใด
เธอทำให้ฉันก้าวไป แม้ไม่มีใครอีกเลย

บางทีอาจเป็นเพียงฝัน คือเธอนั้นไง
แต่ก็คงดี ถ้าฝันดี มีเธอในนั้น เกิดกับฉัน

เธอทำให้หยาดฝนในใจ ที่แห้งแล้งมานาน ตกลงอีกครั้ง
คงไม่มีเหลือผู้ใด ฟังยามฉันทุกข์ใจ นอกจากตัวเธอ
เธอคือดอกไม้ในใจ คือความหมายที่มี เธอคือความหวัง
จากนี้ไปเธอจะมีฉัน เป็นเพื่อนรัก ของเธอนั้น ตลอดไป...

เก็บ

อย่าเอาเรื่องเพื่อนในแง่ร้ายไปพูดให้คนที่อยู่นอกกลุ่มฟัง
เวลาคนอื่นด่าเพื่อนจงฟังเฉยๆ หรือแก้ต่าง อย่าร่วมด่า เพื่อเอาใจคนพูด
เวลาคนอื่นมองเพื่อนด้วยมุมมองไม่ดี จงอธิบายมุมมองที่ดีที่เพื่อนคิด
ถ้าใครดูถูกเพื่อน จงเลิกคุยกับมันหรือไม่ต้องสนใจและเลิกคบไปเลย

เพื่อนแท้หายาก เมื่อมีแล้วจงรักษาให้ดี อย่าให้คนเลวที่ไม่มีค่าทำลายความเป็นเพื่อน

เพื่อนแท้มีจริง แต่สิ่งที่จะพิสูจน์ว่าเพื่อนแท้ไม่แท้ อยู่ที่การกระทำ

เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เท่าที่เรารู้ว่าเรามีชีวิตอยู่
ถ้าเรายังไม่สามารถเก็บรักษาความสัมพันธ์ที่มีกับเพื่อนได้แล้ว
ก็ไม่รู้ว่าเราจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ไปทำไม

บุญรักษาครับ

เพื่อนรัก ไม่ได้รักเพื่อนแบบ ชาย รักหญิง

แต่รักแบบเพื่อนรัก ที่สามารถคุยได้ทุกเรื่อง

อายุเป็นเพียงตัวเลข จะอ่อนกว่ากัน 1 , 2 , 3 หรือ 9 ปี
ยังไง เรามองเป็นเพื่อนรัก เค้าก็คือเพื่อนรัก

ถ้าคนจะมองว่าจีบ ก็ไม่เป็นไร
เราผ่านเรื่องแบบนี้มาแล้ว
เรารู้ว่ารักเพื่อนมันเป็นอารมณ์ไหน
มันไม่ใช่เรื่องของรักแบบชายหญิง แต่รักแบบเพื่อน

หวังว่าพรุ่งนี้ท้องฟ้าคงเปิดกว้าง..
ทำให้คนบางคนปรากฏตัวออกมา

... และเราก็จะไม่ต้องทนอะไรโง่ๆเง่าๆ อีก

บางคน คำว่าเพื่อน มันยังไม่รู้จักนิยาม
การหักหลังเพื่อน ... ทำให้หมดศรัทธา
อย่าเป็นมันเลย กับเพื่อนแบบนั้น

เราต้องหาที่ยึดเหนี่ยวที่ดีพอ... เลือกคบคน!

เพื่อนรัก

นานแล้วที่เพื่อนรักจากไปอยู่ที่อื่น
ตอนนี้เพื่อนรักไม่มี เพียงหวัง ใครบางคน
จะกลายเป็นเพื่อนรัก แม้อายุน้อยกว่ากันก็ตาม
แต่รู้สึกได้ถึงบางอย่าง ว่าเค้าจะกลายเป็นเพื่อนรักได้

รู้สึกมากๆ

สมุดบันทึกการทำงานในห้องอัด วันแรก (8 ก.ย. 50)

เสาร์ที่ 8 เป็นวันแรกในการอัดเสียงที่ห้องอัดที่พี่ีคุ่นหามาครับ
เป็นห้องอัดของน้องๆ วงอวสานเซลแมน (ที่เพิ่งตั้งบริษัททำ "เสียง" กัน)
ผมรู้สึกตื่นเต้นตอนแรกที่รู้ว่าต้องทำงานกันในห้องอัด
แต่พอไปถึงรู้สึกผ่อนคลายมากๆ ด้วยเพราะอัธยาศรัยของน้องๆ ทำให้เหมือนทำงานที่
คุ้นเคย
จะว่าไป นี่คืือฝันที่เป็นจริงเหมือนกัน ต้องขอบคุณพี่คุ่นมากที่ให้โอกาสผมได้
ทำงานที่รัก และเป็นความฝันวัยรุ่นของผม
ถ้าพี่คุ่นไม่ชอบงานเพลงที่ผมส่งให้ไต้ฝุ่น ผมคงไม่มีวันนี้ :)

วันแรกที่อัด ส่วนใหญ่เสียเวลาไปกับการหาตำแหน่งไมค์ ที่ใช้อัดกีตาร์สตรัม คือ
การตีคอร์ด ให้ได้เสียงที่พี่คุ่นชอบ ปัญหาของผมที่ต้องอัดซ้ำหลายรอบ ก็คือ
เล่นให้ได้อารมณ์ของเสียงตามที่ น้องกระชายต้องการ
ซึ่งผมว่ามันยากมากๆ แต่น้องเค้าก็ให้กำลังใจเช่น ผมเล่นได้ลื่นไหลจนจบเพลงตลอด
งานนี้ ถ้าสำเร็จต้องยกความดีีให้ ปริน กับ กระชาย สองคู่หู ที่มีความตั้งใจทำ
งาน
และพิถีพิถันมากๆ แถมคุยเก่ง และฟังเพลงคล้ายๆผมอีก! รวมไปถึงน้องๆอีกสองคนใน
ทีม
ที่มาช่วยด้วยครับ สรุปว่า การอัดเสียงกีตาร์สตรัม 1 ไลน์ ใช้เวลารวมกับเวลาหา
ตำแหน่ง
ไม่น่าต่ำกว่า 4 ชั่วโมง!

อีกส่วนช่วงค่ำ คือการอัดเสียงร้องเข้าไมค์ 4 แบบ โดยอัดเพื่อหาคาแรกเตอร์ของ
เสียง
ว่าเหมาะสมกับไมค์และ พรีแอมป์ ยังไง ตั้งค่าเท่าไร ต้องใช้เวลา และความอดทนพอ
ควร
เพราะต้องอัดเสียงทั้งพี่คุ่นและผม (เนื่องจากร้องแบคกราวด์ด้วย) เห็นถึงความ
ตั้งใจ
ของน้องๆทีมนี้ ที่ทำหน้าที่ทั้งเป็น โปรดิวเซ่อร์ ซาวเอ็นจิเนียร์ และเอดิ
เตอร์เสียง
แถมยังแนะนำวิธีเล่นกีตาร์ให้ด้วยอีกต่างหาก (สุดยอดดดดดดดด)

เวลาที่อยู่ห้องอัดคือ สิบเอ็ดโมงเช้า ถึง ห้าทุ่ม อัดได้เสร็จแค่กีตาร์ไลน์
เดียว
เพลง แบดแบงกอกบลูส์ สุดยอดมากๆ

มื้อดึก เราทานข้าวต้มโรงแรมเร็กซ พี่คุ่นเป็นเจ้ามือ ขอบคุณมากๆครับ :))

เสาร์หน้า และถัดๆไป ต้องไปอัดต่อ และผมต้องทำการบ้าน คือทำ demo อีกสองเพลง
ที่ยังไม่ได้ทำคือ My Morning Moon และ Danger !

recording session start Sep 8 !

ก่อนอื่น... ไหว้เจ้าที่ :))

More

ฟังเพลงนี้จากแผ่นเสียงของคุณพ่อครับ
ฟังแล้วชอบมากๆ ชื่อเพลง More เลยแปลงลง iRiver (เครื่องเล่น mp3)
ตอนนี้ฟังเป็นร้อยรอบละ

ชอบเมโลดี้ ใครสนใจฟังไปที่นี่นะ

http://kids.niehs.nih.gov/lyrics/more.htm

written by Marcello Ciorciolini, R. Ortolani, N. Oliviero;
English translation by Norman Newell

More than the greatest love the world has known
this is the love I'll give to you alone.
More than the simple words I try to say
I only live to love you more each day...

More than you'll ever know
my arms long to hold you so,
my life will be in your keeping
waking.. sleeping... laughing... weeping....

Longer than always is a long long time
but far beyond forever you'll be mine,
I know I never lived before
and my heart is very sure
no one else could love you more.

I know I never lived before
And my heart is very sure
No one else could love you more

I know I never lived before
And my heart is very sure
No one else could love you more

เครียด

เครียด กับคนงาน และการร่วมงานกับคนเสร่อๆ
ผมต้องทนอีกนานแค่ไหนยังไม่แน่ชัด
บางครั้ง อยากลุกไปต่อยมัน พอล้มก็เตะซ้ำอัดเข้าที่หน้า
เอาให้มันสลบ

ผมทำงานกับคนแบบนี้ได้ยังไง ถ้าผมถูกย้ายไปทำงานอื่น
ทุกอย่างคงจะดีกว่านี้ หวังว่าความสุขคงกลับคืนมาอีกครั้ง

Slur

โลกนี้มีแต่คนเสร่อจริงเหรอครับ
ไม่จริงครับ
แต่บางคนเป็น ก็ต้องทนไปนะครับ
เราไม่อาจอยู่ร่วมกับคนเสร่อได้
แต่เราต้องอดทนต่อไป

ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป

ในกองทุกข์ มีความสุข

พบแล้ว... ใช่แล้ว
วันนี้พบเรื่องแย่ๆ แต่...
ในขณะเดียวกัน พบว่า เราคิดถูก..

ดีใจมาก (แม้จะมีความทุกข์อยู่)

ลูกผมน่ารักที่สุดในโลก

น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รักลูก รักเมีย

มากๆ

ความเปลี่ยนแปลงของละอองเกสรดอกไม้ที่ปลายช้อนกาแฟ

สายลมจากแอร์คอนดิชั่นเน่อร์แบบติดบนผนัง ทำให้ทั้งห้องทำงานเต็มไปด้วยความเย็น
ความเย็นที่ว่า เป็นความเย็นที่เกิดจากการสังเคราะห์ ไม่ใช่ความเย็นจากอุณหภูมิโลกจริง
ในห้องที่อัดด้วยคนทำงานหลายสิบคน พอมีที่ว่างให้เราสูดอากาศส่วนตัว (ที่ไม่ใช่ส่วนตัว)
ผมมองกาแฟที่ชงไว้ กลิ่นของกาแฟหอมหวน เป็นกาแฟดำที่ไม่มีส่วนผสมของน้ำตาลหรือครีม
หรือนม หรือน้ำผึ้งใดๆ เป็นเพียงกาแฟที่มีรสแท้ๆ ของกาแฟที่ไม่มีส่วนปลอมแปลงใดๆ

เพียงระยะห่างไม่กี่สิบเซ็นติเมตร แต่กลับกว้างไกลเหมือนอยู่คนละกาแลกซี่
บางทีคนเราแปลก การคิดว่าตัวเองผิด มักทำร้ายความรู้สึกที่ตัวเองมีอยู่กับคนอื่น
บางครั้ง อาจหลอกตัวเอง แต่บางครั้ง เมื่อหมดหนทางจริงๆ คงมีทางเดียวที่พอทำได้
นั่นคือคิดเข้าข้างตัวเอง ว่าไม่มีสิ่งใดๆเกิดขึ้นจริง หรือเหมือนชื่อหนังสือของพี่คุ่นปราบดา
คือ ต้องคิดให้ได้ว่า "เรื่องนี้เกิดเกิดขึ้นจริง" กับสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง

อะไรที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง ในโลกแห่งความเป็นจริง แต่เป็น "เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง" ในหัวของเรา
บางครั้งเหมือนการโกหกตัวเอง แต่จริงๆแล้ว อะไรจริงอะไรไม่จริง ตัวเราเองไม่ใช่หรือ
ที่เป็นคนกำหนด หน้าตา สวยหล่อ ยากดีมีจน ใครเป็นคนกำหนด ถ้าไม่ใช่ "ใจ"

ณ จุดหนึ่งของชีวิต คนเราไม่ต้องการอะไรเลย เพื่อมีชีวิตอยู่ เพราะเรามีที่ยึดมั่นของหัวใจ
แต่ ณ จุดหนึ่งของชีวิต อาจไม่มีใครช่วยเราได้ เมื่อเราหมดอาลัยตายอยากในชีวิต
และสิ่งเดียวที่เราพอจะคว้าจัดยึดไว้เพื่อเป็นไม้เท้าแห่งการจิตใจ นั่นคือ "จินตนาการ"
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ควรเตือนตัวเองอยู่เสมอเมื่อเราจะใช้ "จินตนาการ" เพื่อมีชีวิตอยู่
นั่นคือ ... อย่าโดนจินตนาการครอบงำจนเกินไปจนหลุดจากโลก จงใช้จินตนาการเป็นเพื่อน
เพื่อนที่ไม่มีใครเห็น เพื่อนที่รักเราอย่างหมดหัวใจ เพื่อนที่อยู่ข้างเราตอนเราอ่อนแอ
แม้เพื่อนที่ว่า จะไม่มีจริงในโลกแห่งความเป็นจริง แต่มีจริงเสมอ.. ในใจเรา

กิโลที่เจ็ดสิบห้า

ส้มตำไทย
ส้มตำปูม้า
ส้มตำหอยดอง
ส้มตำไทยปู
ส้มตำปูดอง
สลัด
ซุปหน่อไม้ (ฝรั่งบอก แบมบูซุป นึกว่าซุปจริงๆ สั่งผิดเสียฉิบ)
ยำวุ่นเส้น
ผัดผัก
น้ำผลไม้
ปลานึ่ง
ลาบ
น้ำตก
น้ำพริกกะปิ
ปลาทู
ข้าวต้ม
ห่านย่าง
ผัก ผัก ผัก

เป้าหมายของเอ็งคือ ให้เหลือ เจ็ดสิบห้า

butterfly

I'm sorry.. I'm sorry.. I'm sorr...OR...ry

ครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วหนอ กับคำนำหน้าชื่อนี้
ครั้งแรกสุด ป.6 ...

ครั้งที่สอง เมื่อตอนทำงานปัจจุบัน

ครั้งที่สาม ...

สามครั้งแล้วสิ

ขอโทษ.. ไม่ได้ตั้งใจ

ต่อไปจะพยายามระวัง

ไม่ให้เกิดปัญหาอีก

Please DO NOT touch

Scary scene ...
I hate it now.

โลกที่เปลี่ยนผัน

ความเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ทำให้บางครั้ง โลกเปลี่ยนไปทั้งๆที่เรายังไม่ได้พูด
ผมว่าตอนนี้โลกที่ผมอยู่ เปลี่ยนไป
ผมไม่ได้พูดอะไรเลยซักคำ กับความเปลี่ยนไป
มันมีอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่
และมันก็บอกว่า มันกำลังจากไป

ผมอยากเจาะลึกลงไปถึงก้นบึ้งของมัน

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากเหมือนภาพแฟลช แว้บเดียว
แล้วก็หายไป สร้างความสว่างออกมาแบบลวกๆ แต่ผลที่ได้
ทำให้ผมแสบตามาก

ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงกังวล ไม่ว่าจะเกิดอะไรตามมา
ผมขอนิ่งเงียบ ไม่พูดอะไรอีก
ขอให้ทุกอย่างที่เคลื่อนที่เข้ามา .. หยุดลงก่อนชนผมล้มลง

และถึงจะล้ม ก็ลุกใหม่ได้

Hidden Folder

ในหัวของเธอ มีที่เก็บความลับ ซึ่งตัวเธอเองใช้ซ่อนความรู้สึก
เธอเรียกมันว่า Hidden Folder ซึ่งมองไม่เห็นง่ายๆ
แม้แต่ตัวเธอเอง บางครั้งก็ลืมไปว่ามีมันอยู่ เพราะมันโปร่งใส

เธอใช้มันเก็บความรู้สึก "รัก" ใครบางคน
ใครที่เธอเองแทบไม่เคยได้คุยกับเขา

คล้ายกับเป็นของต้องห้าม บางครั้ง ความรู้สึก "รัก" เป็นภัยแก่ตัว
เธอคิดแบบนั้น ดังนั้นเธอจึงสร้าง Hidden Folder ขึ้นมาในสมอง
เวลาที่เธอต้องการหยิบ ความรู้สึก "รัก" มาเชยชม
เธอต้องป้อน รหัสลับ ให้ เพื่อเข้าไปใน Folder นั้น

และใน Folder สิ่งที่คนเข้าไปจะได้สัมผัส
คืออาณาจักรของหัวใจขนาดใหญ่ ที่มีต้นไม้เขียวชะอุ่ม
มีระบบปลดปล่อยความเศร้า เพิ่มเติมความสุข
โดยใช้ภาษา SQL คำสั่ง delete เอา ข้อมูลเศร้าสร้อยออก
และมีคำสั่ง Insert หรือ Update ความสุขให้กับจิตใจ

เธอมักหลบไปอยู่ใน Hidden Folder ทุกวัน ช่วงเวลาทำงาน
เพราะสิ่งที่กระทบจิตใจเธอ มีผัสสะกับเธอ
ล้วนแล้วแต่ทำให้เธอมีความรู้สึก
ใช่แล้ว เธอ Fragile เหมือนแก้ว เธอถูกกระทบง่ายเหลือเกิน
ทุกครั้งที่เธอโดนกระทบ ด้วยสิ่งต่างๆรายล้อมรอบกาย
เธอจะเปิดประตู Hidden Folder แล้วย้ายจิตเธอไปพักในนั้น
ที่ที่เธอกับ "คนที่เธอรู้สึกรัก" อยู่ด้วยกันเงียบๆ เพียงสองคน
เป็นดินแดนแห่งความสุขโดยแท้จริง ยิ่งกว่ายูโทเปีย
เพราะนี่คือเรื่องของสองคน ไม่ใช่เรื่องของสังคม

เธอเรียกดินแดนใน Hidden Folder ว่า

ที่เก็บ File แห่งความรัก ความสุข ความสมหวังทั้งหลายทั้งปวง
ที่ไม่มีเกิดขึ้นจริงแม้แต่เรื่องเดียวในชีวิตของเธอเอง..

และเธอได้แต่ภาวนาให้เขา รู้สึกว่าเธอไม่ใช่ตัวปัญหา...ของเขา
ในความจริงที่ทุเรศบิดเบี้ยวอัปลักษณ์และไม่มีความสุขเลย

เรียกกันว่า "โลก"

ใบไม้

ใบไม้ร่วงหล่นจากต้น
สาเหตุที่ร่วง เพราะหมดเวลา.. เพราะเหี่ยวแห้งเฉากรอบแกรบ

ผมลืมตามองภาพในจอคอมพ์ตรงหน้า
ความเศร้าสร้อยคล้อยตาม เหมือนน้ำตกที่ไม่มีทางเป็นน้ำลอย

สรรพสิ่งภายใต้แรงดึงดูดของโลก
ย่อมตกลงสู่พื้นด้วยความเร่งเท่ากัน

น้ำตาย่อมไหลจากดวงตา จากปลายตา สู่ร่องแก้ม
และหยดลงสู่พื้น

เพียงอากาศร้อน ธนาคารสำหรับจ่ายเงิน และกลุ่มคนขวั่กไขว่
ผมมองลงต่ำอีกครั้ง