love brain project at standford

AI คือปัญญาประดิษฐ์ ถูกสร้างเพื่อให้
ระบบคอมพิวเตอร์ เรียนรู้ (Train) รูปแบบ
ทำให้สามารถจำ (Recognize) ได้ว่า
อะไรคืออะไร เช่น การตรวจสอบลายเซ็น

หลักการง่ายๆ คือ เอาลายเซ็นของคนๆนี้มาซัก 30-40 อัน
(ยิ่งมากยิ่งดี)
จากนั้น ก็เอาไปป้อนให้กับระบบ (Input Train data)
ระบบจะปรับค่าน้ำหนัก (Weight) ที่เหมาะสม
การส่งข้อมูลเข้าไป Train ยิ่งมาก
ก็ยิ่งปรับได้แม่นยำยิ่งขึ้น
จนกระทั่งถึงระดับที่น่าพอใจ
ก็จะเอาไปใช้ทดสอบ

ลองส่งลายมือของคนให้กับระบบ
ถ้าระบบสามารถระบุได้ว่า ลายเซ็นนี้
เป็นของคนที่เราส่งข้อมูลไป Train
ก็แสดงว่าระบบทำงานได้ถูกต้อง

วิธีการแบบนี้ เป็นการเลียนแบบสมอง
เพราะสมอง จะประกอบด้วยสายระโยงระยาง
มี node ต่างๆ สำหรับเก็บประจุไฟฟ้า
สมองยิ่งมีรอยหยักมาก ก็ยิ่งจำดี
ทำให้เป็นคนฉลาด และช่างจดจำ
(เปรียบเหมือนมีหน่วยในการปรับ Weight มาก)
แต่เรื่องนี้ คือเรื่องของการจดจำ

แต่เรื่องของความรู้สึกล่ะ อย่างเช่นความรัก

ผมเริ่มต้นโปรเจค AI-Love Brain มาสองปีเศษ
เป็นวิทยานิพนธ์ปริญญาแพลตินัมดอกเทอรอล
(ปริญญาเอกเลเววสี่) ของมหาลัย Standford
ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่สอน Computer Science
ที่ดีที่สุดอันดับหนึ่งของโลก

หลักการเรื่อง Love Brain นั้น เป็นการมองมุมใหม่
เช่น การใช้วิธีแบบ back propagation network
ไม่สามารถจำลองความรู้สึกรักให้กับระบบได้
การที่เรา train ระบบให้รู้จัก รัก นั้น ต้องใช้วิธีใหม่
ที่ผมกำลังพัฒนา มันชื่อว่า
Forward anti-sleeky backpropagation step 6

ซึ่งเป็นการประยุกต์วิธีทาง Neuron network (AI)
กับวิธีทางศาสนา ที่ว่าด้วย รักโลภโกรธหลง

ผมจะไม่เล่าหลักการให้คุณฟัง แต่บอกคร่าวๆว่า
มันเป็นการกระตุ้นสมาธิของระบบ ให้เข้ากับการ train
โดยมุ่ง train ไปที่ทางสายกลาง ทำให้ระบบ
สามารถจับต้องแรงดันไฟฟ้าได้
คำว่าจับต้อง มันคือ emotion ได้ ซึ่งผมกำลังปวดหัวมาก
มันยังไม่อาจพิสูจน์ได้ว่า emotion ของระบบมีจริง

ถ้าผมทำเรื่องนี้สำเร็จ หุ่นยนต์จะสามารถเจ็บได้ เมื่อโดนต่อย

ใช่ครับ ผมกำลังสร้างชีวิต digital life, digital LOVE!