สุขสันต์วันหยุดสงกรานต์ครับผม :)
สายลมพัดจนกิ่งไม้ใหญ่ที่มีใบอยู่เอนเอียง
สายตาที่เหม่อมองแห้งเหือด สองเท้าก้าวถี่
นกตัวเดิมบินกลับรัง ผ่านกิ่งไม้ที่กำลังไหว
เธอจับชายกระโปรงไม่ให้ปลิวตามลม
เสียงของพายุใกล้เข้ามาเรื่อยๆ พร้อมละอองน้ำ
ที่กำลังเพิ่มปริมาณและขนาดเม็ดฝน
เธอเปลี่ยนเอามือกุมหน้าอกตัวเองแทน
แล้ววิ่งฝ่าสายลมไปตามทางจนฝนเทหนัก
ร่มไม่มีติดมือมา จึงต้องจำเปียกปอนคลุกฝน
วันสงกรานต์ คนสาดน้ำ ...
เธอยังไม่ทันได้เล่นสงกรานต์กับใคร
ตัวก็เปียกแล้ว ที่แย่กว่านั้น ไม่มีที่หลบเลย
ต้องวิ่งกุมหน้าอกตัวเองไปอีกไม่น้อยกว่าสองร้อยเมตร
ทันใดนั้นเอง น้ำปริมาณค่อนข้างมาก จากทางด้านขวา
ไม่ใช่ด้านบน ก็ซัดมาทางเธอเต็มๆ
เสียงหัวเราะตามมา กลุ่มเด็กวัยรุ่นเล่นสงกรานต์
ทำหน้าที่ในวันนี้ (ขณะฝนตก) กันอย่างสุดๆ
ไม่ต้องปกต้องปิดอีกต่อไป เปียกทั้งตัว
เธอโมโหก็โมโห สงสารตัวเองก็สงสาร
เพราะวันนี้... ทำไมต้องออกจากบ้านด้วย!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น