ตุลาคม 25, 2550

ชายที่รักเธอ

แปลกใจไหม เวลาที่คุณเห็นผม มักเป็นเวลาที่คุณกำลังมีปัญหา
เวลาที่คุณกำลังอ่อนแอ ท้อแท้ ผิดหวัง ไร้ทางออก หรือร้องไห้
เวลาที่คุณมีความสุข อยู่กับเพื่อนหรือคนรัก คุณจะไม่มีทางได้เห็นผม
ผมไม่บอกคุณหรอกว่าทำไม แต่อยากให้คุณรู้ไว้ว่า สำหรับผม
คุณคือคนสำคัญเสมอ สำหรับคุณ ผมไม่ใช่คนสำคัญอะไร
อย่างน้อยผมก็อยากให้คุณรู้สึกเช่นนั้น.. ตลอดไป

เมื่อก่อน เราสองคนเพียงพบกันแค่ผ่านๆ ไม่มีการพูดคุยทักทาย
ยากนักที่จะบอกว่าคุณรู้จักผม แต่ผมเชื่อว่า คงมีบางครั้ง
ที่สายตาคุณ คงเคยเหลือบแลสัมผัสกับใบหน้าของผมเพียงห่างๆ
ไม่ว่าคุณจะคิดเช่นไร เห็นหรือไม่เห็นผม ไม่เป็นไร อย่างน้อย
ผมก็เห็นคุณจากมุมมืดมิดที่ไม่มีคนสังเกตสังกา ให้ความสำคัญใดๆ

ตอนนี้ คุณคงรู้จักผมชัดเจนขึ้น ก็วันที่ผมเอาของไปให้เพื่อนคุณ
และไม่คาดฝัน เพื่อนคุณแนะนำผมให้คุณรู้จักอย่างเป็นทางการ
เพื่อนคุณไม่รู้หรอกว่าผมคิดอย่างไรกับคุณ เขาเพียงทำหน้าที่ทางสังคม
การแนะนำคนที่ตนรู้จักให้กับคนที่ตนรู้จักอีกคน มันก็แค่นั้น
ไม่ได้สลักสำคัญอะไรกับเขาเท่าไร
แต่ผมแอบคิดเล็กๆว่า ถ้าเขารู้ว่าผมคิดอย่างไรกับคุณ เขาคงไม่แนะนำ
เพราะผมเองที่เชื่อมั่นว่า เขาเองก็คิดกับคุณเหมือนที่ผมคิดกับคุณ

ทำไมท้องฟ้าช่างสดใสนักวันนี้ แต่ใจผมกลับไม่สดใสเหมือนท้องฟ้า
ใช่แล้ว ผมเงยหน้ามองท้องฟ้าอยู่ ใจผมคิดถึงหน้าคุณ แปลกดีไหม
ถ้าคุณยังจำได้ วันที่เขาแนะนำคุณให้รู้จักกับผม ผมไม่กล้าสบสายตาคุณ
คุณอาจสงสัยว่าผมเป็นอะไร หรือคงเดาว่าผมเป็นคนขี้อาย หรือไม่ก็ไม่ชอบสังคม
แต่ผมอยากบอกว่า ที่ผมไม่กล้าสบสายตาคุณ มันก็เพราะผมกำลังหน้าแดง
ใช่แล้ว ผมกำลังหน้าแดงเป็นมะเขือเทศสุก

ถ้าวันเวลาสามารถกำหนดได้ว่าให้เคลื่อนคล้อยไปช้าเชื่องเหมือนปุยฝ้ายละเลียดไหล
ไปตามผ้าลื่นที่เอียงทำมุมไม่มาก แต่มากพอให้ปุยฝ้ายขยับ
ผมเชื่อว่าผมอยากให้เวลาเคลื่อนไปช้าๆแบบนี้ ในเวลาที่มีคุณอยู่ข้างกาย
ผมเชื่อว่าผมโชคดีกว่าทุกคนในโลก ตราบที่ทุกวินาทีที่ผมหายใจอยู่
มีลมหายใจคุณพัดวีอยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจที่ให้กับผม
คำว่ากำลังใจ ฟังดูแปลกๆ ว่าไหม ผมรู้สึกว่า ใจมันเป็นนามธรรมมากๆ
แต่เมื่อตามหลังกำลัง มันฟังดูฮึกเหิมดีจริงๆ

อีกไม่กี่ชั่วโมง ผมกับคุณต้องลาจากกันชั่วนิรันดรภพ.. ใช่แล้ว
ผมขอสารภาพความในใจให้คุณรู้

ผมมีคุณเสมอในทุกวัน และมีคุณเสมอในทุกลมหายใจเข้าออก
และผมจะขอมีคุณเสมอ แม้เราจะไม่สามารถอยู่ด้วยกันในชาตินี้แล้ว
รักคุณ และพบกันในไม่ช้า...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น