มกราคม 30, 2551

ตอนเช้า ฝนตก เมื่อคืน เมฆเปลี่ยนรูป

เมื่อคืน เมฆบนฟ้า เป็นรูปร่างมองคล้ายอะไรซักอย่างที่เรียกไม่ถูก
ผ่านไปไม่กี่วินาที มองขึ้นไปอีกที เมฆที่ว่า หายไปแล้ว บินไปแล้ว เลยไปแล้ว
เปลี่ยนรูปไปแล้ว


ตอนเช้า ฝนตกเมื่อถึงสถานีสีลม แปลกใจว่า ท้องฟ้ามืดตั้งแต่ออกจากบ้าน
แต่ผมไม่ได้พกร่มไป

อะไรที่แน่นอนที่สุดรู้ไหม คือความไม่แน่นอน

"แน่นอนว่า" จึงตกไป...

มกราคม 25, 2551

มกราคม 23, 2551

เรามีชีวิตอยู่ด้วยความทรงจำของคนอื่น

เรามีชีวิตอยู่ด้วยความทรงจำของคนอื่น
ถ้าเป็นจริง ผู้สร้างสรรค์ผลงานให้กับโลกนี้
ย่อมยังมีชีวิตอยู่ และในมุมอีกมุม
เรามี Multiple Identities
ความหมายคือ เรามีชีวิตอยู่
ในความทรงจำของคนต่างกันไป ในมุมมองที่ต่างกันไป
นั่นคือ ตัวเรา ในความคิดของนาย ก กับ นาย ข
ย่อมมีความแตกต่างกัน
ยิ่งเราอยู่ในความทรงจำของคนมากเท่าไร
เราย่อมมีความแตกต่างในตัวตนมากเท่านั้น
มนุษย์เกิดมา รับรู้การมีอยู่ของตัวตน
ซึ่งตัวตนก็เป็นหนึ่งที่รับรู้ว่าตัวตนเป็นอย่างไร
การที่เราสร้างการรับรู้ให้คนอื่นๆยิ่งมาก
ตัวเราก็ยิ่งไม่จากไป...จริงๆเสียที

หรือผมกำลังพูดถึงสัญญา ในศาสนาพุทธ ?

มกราคม 22, 2551

ณ จุดหนึ่ง

เวลาเช้า ณ จุดหนึ่ง ของกรุงเทพ
มีเสียงกระซิบ บางเบาเล่าขานมากับสายลม
เสียงกระซิบกระซาบ ทำเอาเธอยิ้มปลื้ม
เสียงกระซิบที่ว่า ...

ผมไม่เข้าใจเวลาที่คนเราต้องการทำอะไรซักอย่าง
บางครั้งแม้นเหมือนจะง่ายแต่ไม่สามารถทำได้
เพราะบางครั้ง เส้นผมบังภูเขาเกิดขึ้นจริง
หากแม้นเราอยู่ในห้องอบซาวน่า จู่ๆก็ได้ไอเดีย
ความยากง่าย บางครั้ง ห่างกันแค่เอื้อม แต่มีบางอย่างบังตา

คุณเคยดู Turn Left, Turn Right ไหม?

มกราคม 21, 2551

การออกแบบห้อง Food Court, Food Center ของโรงอาหาร ธนาคารกรุงไทยสำนักงานใหญ่

เมื่อวันก่อนไปประชุมที่ สงญ ธนาคารกรุงไทย ได้แวะไปซื้อกาแฟเย็นแล้วสังเกตว่า
โรงอาหารของที่นี่ จัดในลักษณะที่ร้านอาหารอยู่ในห้องที่เปิดประตู
ประตูจะใหญ่ พอเปิดค้างอ้าไว้แล้วเหมือนเป็นการแบ่งร้าน
พอเก็บร้านเสร็จก็ปิดประตู ทำให้ห้องกลายเป็นห้องประชุม
นับว่าเป็นไอเดียการออกแบบสถาปัตยกรรมที่ฉลาดดีครับ ชอบไอเดียคนออกแบบ
บางอย่างสิ่งเล็กๆน้อยๆ แต่มีคุณค่า แสดงภูมิปัญญาคนคิด

มกราคม 18, 2551

ในความเงียบของเสียงกีตาร์เอฟเฟคอย่างแรง

คอร์ดที่กด คอร์ดซี ... กราดมือขวาด้วยปิ๊ก ลงอย่างแรง
ในความดังจากตู้แอมป์ เสียงกีตาร์ และนัยตาเศร้าสร้อย ผมเห็นความงดงามของความ
ว่างเปล่า
มันคือห้วงเวลาที่เงียบสงบ ในชีวิตที่ไร้ซึ่งความรัก ความเกลียด ความอยาก ความ
ไม่อยาก
ผมเห็นเธอ... กำลังนิ่ง

มกราคม 17, 2551

เมื่อผมเป็นยุง

มารู้สึกตัวอีกที ผมกำลังบิน บินด้วยปีกบาง บินด้วยปีกขยับไหวเร็วรีบ
ปากผมเมมือนเข็ม ท้องผมป่อง และผมหิว อาหารของผมคือเลือด
ไม่ทันที่จะหายหิว ร่างกายผมปะทะกับฝ่ามือคนอย่างจัง และตัวผมก็แบน
เลือดในพุงผมกระจายออกมาเปื้อนฝ่ามือนั้น แต่ผมยังไม่ตาย

เพราะผมเป็นคน ผมเป็นคนตบยุง พอยุงตาย ผมก็กลายเป็นคนตบยุง
ผมลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้อง ผมเห็นผู้หญิงคนนึงกำลังร้องไห้
ผมเข้าไปคุยกับเธอสองคำ เธอก็เอามีดแทงผมที่อกข้างซ้าย
เลือดผมพุ่งออกจากหัวใจ หัวใจที่ผมเพิ่งได้รับมาหลังจากถูกตบ แต่ผมยังไม่ตาย

เพราะผมเป็นผู้หญิง ผมเป็นผู้หญิงที่แทงผู้ชายคนนั้นที่หัวใจข้างซ้าย
แต่ผมไม่เคยเป็นผู้หญิงมาก่อน ผมไม่เคยรู้ว่าผู้หญิงเป็นไง ผมไม่เคยนมโต
ผมเลยถอดเสื้อผ้าออก ผมอยากเห็นว่าร่างกายของผู้หญิงเป็นไง
ทันใดนั้นเอง ยุงตัวหนึ่งก็กัดผม ผมตบยุงที่ข้างหน้าต่าง แต่ผมในตบพลาด
ผมเสียหลัก ทิ้งตัวลงจากตึกสิบชั้น... ยุงยังคงฝังปากที่เนื้อผม ไม่ปล่อย
จนร่างผมแหลกที่พื้นดินข้างล่าง .. แต่ผมยังไม่ตาย ... มารู้สึกตัวอีกที ผม
กำลังบิน...

my space - i am nhephex

เพิ่งไป add เวบใน my space ครับ เป็นที่วางเพลงของผมเอง
ก็ link ไปที่ http://myspace.com/iamnhephex เน้อ :)

มกราคม 16, 2551

New Year 08 Party of my company

วันพรุ่งนี้แล้ว
งานจัดที่โรงแรมแห่งหนึ่ง
ผมเล่นดนตรีกับพนักงานคนอื่นๆ
แต่ตอนนี้งานเยอะจัดกันส่วนใหญ่
งานมันเลยกร่อย (กอรปกับสถานะการณ์บ้านเราตอนนี้ด้วย ไม่ควรสนุกสนาน)

มกราคม 15, 2551

วัย อายุ บรรลุ ภาษา เวลา ความคิด

บางคนบ่น เรื่องเขียนบล็อคแล้วไม่มีคนมาคอมเมนต์ อยากบอกว่า อย่าคิดมากเลยครับ
การเขียนบล็อค ผมว่า เป็นการระบายออกของจิตใจ ทำให้ไม่ต้องเก็บทุกอย่างไว้
คนชอบระบาย แบบคิดมาก ต้องระบายออกมาอย่างเป็นระเบียบ เหมือนออกหนังสือจริงๆ
คิดแบบนี้ก็ดีครับ แต่มันจะไปกดดันตัวคุณเอง

ไม่เหมือนกับเขียนหนังสือหรอก ผมว่า เพราะเขียนบล็อก มันเป็นกิจกรรมง่ายๆ ฟรีๆ
ไม่มีเงิน
เราไม่ต้องหวังอะไรตอบแทน ถ้าคุณเป็นคนเอาใจเขาใส่ใจเรา ไปอ่านของใครแล้ว
คอมเมนต์ของคนอื่นเสมอๆ
นั่นคือ คุณได้บุญครับ คุณกำลังทำบุญ แต่คุณอย่าไปหวังจะได้ขึ้นสวรรค์ หรือมีคน
คอมเมนต์กลับเลย

เหมือนจะมีบางคนเคยกล่าวไว้ อย่ายึดติด อย่าแบก
ปล่อยแล้วมันจะเบาเองครับ

แต่เอ... หรือว่าจะจริง ที่ว่าของฟรีไม่มีในโลก
ถ้าของฟรีมีในโลก โลกที่เป็นบล็อก โลกที่ผมคุยกับคุณผ่านตัวหนังสือสั้นๆง่ายๆ
ไม่ต้องพิถีพิถัน พิมพ์ตกมั่ง ผิดมั่ง ไม่สวย ไม่งาม แต่จริงใจ และดิบ

ถามว่า คุณจะต้องสนใจทำไม ถ้าสิ่งที่คุณเห็นคือจำนวน counter คนอ่านที่เพิ่ม
ขึ้น
นี่แหล่ะครับ comment ที่ไม่ต้อง comment :)

ปล. ขออุทิศให้พี่ปราย นะครับ :P

มกราคม 12, 2551

คงมีคุณ

คุณเป็นคนหรือเปล่า

คำถามถูกป้อน ในเวลาที่ผมอยู่ที่เกาะกลางทะเลแต่ในเกาะเป็นสิ่งปลูกสร้างแบบตึกสวย
ผมชอบบรรยากาศที่นี่ ทำให้ผมนึกถึงหนัง บางเรื่อง นึกไม่ออกว่าเรื่องอะไร

ผมอยากเป็นปลาหรือเปล่า

ไม่รู้เมหือนกัน ผมตอบเขาไปแบบนั้น แต่ผมว่ายน้ำไม่เป็น
ผมคงสับสนถ้าผมจะตอบอะไรไม่ดีออกไปบ้าง อย่างน้อยที่สุด

ผมรู้ว่าผมคงมีคุณอยู่ที่เกาะนั้นท่ามกลางพายุที่พัดโหมกระหน่ำ

สุขสันต์วันเด็กครับ

มกราคม 10, 2551

สัมภาษณ์กับพี่คุ่นที่สำนักไต้ฝุ่น ลงหนังสือนิตยสารฉบับหนึ่ง

เมื่อประมาณ 12:20 วันนี้ มีการถ่ายรูปและสัมภาษณ์ผมกับพี่คุ่น
โดยนิตยสาร Hamburger โดยสถานที่คือสำนักไต้ฝุ่น

FYI :)

มกราคม 07, 2551

บางกอก เมืองแห่งขยะ

ผมไม่ชอบทิ้งขยะตามทาง
แต่ผมหาถังขยะไม่เจอเลย
แล้วจะให้ทำอย่างไร
กรุงเทพ เมืองที่เคยสะอาด เพราะถังขยะมีมากมายเกินพอ
แต่เดี๋ยวนี้หาถังขยะยากเย็นเหลือเกิน
แล้วจะให้เมืองนี้เป็นอะไรไปได้ นอกจาก เมืองแห่งขยะ?

กาแฟบูด

วันนี้ซื้อกาแฟกระป๋องมาครับ พอเปิดฝาแล้วเอาหลอดดูด
พบว่าเนื้อกาแฟมันหนืดๆ เหนียวๆ เหมือนกาแฟบูด แต่รสชาติไม่บูดเท่าไหร่
ตอนแรกก็สงสัยว่าเป็นกาแฟเก่าหรือเปล่า เพราะเป็นลาเต้กระป๋อง มันมีนม น่าจะบูด
ได้
ก็เลยดูที่ใต้กระป๋อง พบว่าหมดอายุ 30 เดือน 11 ปี 2008 ก็ยังไม่ถึงนี่นา
ดังนั้นเลยเอาไปทิ้ง ไม่กินต่อดีกว่า เซ็ง