เรื่องมันมีอยู่ว่า

ในคืนที่ฝนตกหนัก ผมขับรถไปเรื่อยๆ กระจกปัดน้ำฝนทำหน้าที่เต็มที่ แต่ไม่พอ
ผมมองทางเห็นเพียงลางๆ ไม่ใช่กระจ่างชัด ด้วยความตกใจ เหมือนเห็นคนเดินตัดหน้า
รถ
ผมเบรคเอี๊ยด ถนนลื่น และเปลี่ยว ใช่ ไม่มีรถวิ่งสวนไปมาเลย แต่... ผมกำลังขับ
ตามไหล่เขา!

รถผมตกเขา ผมจำความรู้สึกตอนที่รถเคลื่อนที่ชนไหล่ทาง และทะลุ พุ่งทะยานลอยได้
แต่ความจำสุดท้ายจริงๆคือ คือหัวผมกระแทกกระจกหน้ารถ และผมก็จำอะไรไม่ได้อีก
เลย

มารู้สึกตัวอีกที ผมกำลังนอนอยู่บนเตียง ในห้องที่สะอาด แสงอาทิตย์ยามเช้า และ
กลิ่นโรงพยาบาล
ผมรอดตายมาได้อย่างไร ผมไม่แน่ใจ แต่ผมยังอยู่ ยังคงมานั่งพิมพ์เรื่องตัวเองได้
อยู่
แต่แปลกที่หลังจากที่ผมหายเจ็บคราวนั้น ผมรู้สึกว่าตัวเองมีคนคอยตามตลอดเวลา
ไม่ว่าจะไปไหน เหมือนมีคนเดินตาม ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ตามผม คือคน หรือ ผี กัน
แน่
วันหนึ่ง ผมจึงรวบรวมความกล้า ถามสิ่งที่ตามผมตรงๆ

"คุณเป็นคนหรือเปล่า"

ไม่มีเสียงตอบกลับมา หัวผมหมุนติ้ว เพราะเป็นครั้งแรกที่ผมจ้องหน้า สิ่งที่ตาม
ผมไปไหนต่อไหน

"หรือว่าคุณไม่ใช่คน"

ผมถามอีกคำ แต่คราวนี้ผมไม่กล้าจ้องหน้า ผมก้มต่ำ และผมก็พบว่า คนผู้นี้ไม่มีขา
เขาลอยอยู่!

ผมเหงื่อแตกทันที เนื้อตัวสั่น หัวใจเต้นถี่ ค่อยๆ หันหลังกลับ พยายามเก๊กหน้า
และร่างกายให้ดูปกติ
แต่แล้ว ไม่ทันที่ผมจะก้าวขา ... มือของ บุคคลลึกลับผู้นั้นก็จับที่บ่าของผม
และบีบ!

"ผมคือชีวิตหลังความตายของคุณ ผมมาเตือนคุณว่า คุณกำลังใช้ชีวิตแบบไร้ชีวิต"

ผมไม่เข้าใจ ... แต่ผมบอกเขาไปว่า "นโมตัสสะ...." และเขาก็จากไป

หลังจากนั้น ผมก็เริ่มรู้สึกตัวว่าตัวเอง ไม่มีขา และผมไม่สามารถเดินได้
กิจกรรมทุกวันที่ผมจะทำ คือการนั่งพิมพ์เรื่อง และเอาไปโพสในอินเตอร์เน็ต

เรื่องมันมีอยู่ว่า ...

เพลงสำหรับหัวข้อ "หมัก"

อืมมมม ทำเสร็จแล้ว แต่ไม่รู้จะไหวหรือเปล่า ตั้งชื่อไว้ว่า "สาบาน"

"สบาน" กับ "หมัก" เกี่ยวข้องกันอย่างไรหว่า?

so...busy

ช่วงนี้ยุ่งอีกแล้ว
ทำไมงานเยอะแบบนี้เนี่ย
โอ............ยยยยยยยยยยยยยยย

ว่างเปล่า

ไม่อีกกี่วันจะหมดเขตส่งเพลงเข้าร่วม typhoon cafe' หมัก แล้วนะครับ
ผมยังไม่มีเพลงจะส่งเลย ว่างเปล่ามากตอนนี้ แต่ขอ update เรื่องห้องนอนที่ใช้ทำ
เพลง
ตอนนี้ซื้อโต๊ะคอมพ์ มาวางคอมพ์แล้ว (แต่ยังไม่ได้ทำเพลงเลยจริงๆพับผ่า)

คืนนี้ถ้ามีไฟ อาจจะแต่งเพลง สำหรับหัวข้อหมัก และถ้ามีแรงพอ จะอัดให้เสร็จเลย
สู้ๆ

THINK Negative

ใน A Day มีคอลัมน์ หรือ เป้าหมาย ที่จะขับกล่อมโลกนี้ ด้วยแนวคิดแบบ Positive
Thinking...

ผมขอ Negative ต่อไปละกันครับ (วาดเป็นการตูน เอาขีดๆ วาดไว้ที่หัว) T__T

ไม่ใช้อารมณ์

เป็นไปได้ว่า อารมณ์ เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดปัญหาต่างๆนานา แต่ก็อารมณ์อีกเช่น
กัน ที่ทำให้เราได้สัมผัสกับรสชาติของศิลปะอย่างดูดดื่ม
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถควบคุมอารมณ์ได้เสมอไป น้อยคนนักที่สามารถทำได้ แต่ส่วน
ใหญ่มักพ่ายแพ้ให้กับอารมณ์เสมอ
อารมณ์รัก น่าจะเป็นอารมณ์ที่ส่งผลกระทบกับการกระทำของผมมากที่สุด หรือเรื่อง
ราวต่างๆในชีวิต มักจะมีที่มาจากความรักเสมอ
หลายครั้ง ตัวเองยังไม่เข้าใจว่าตัวเองเอาอารมณ์รักนำทางเดินไปเรื่อยๆ แต่พอหัน
หลังกลับมา เราอยู่ในรถที่ขับเคลื่อนด้วยความรักทั้งคัน
ไม่มีน้ำมันคือความรักหล่อเลี้ยงแล้วไซร้ เราคงจอดสนิทแน่นิ่งดิ่งสงบอยู่ริมทาง
เปลี่ยวเหงาไร้ผู้คนหรือต้นไม้ให้เย็นตาอีกเลย

ผมหลับตา ภาพที่เห็นเป็นบันทึกความทรงจำ ตอนที่อยู่อเมริกา ขับรถไปตามถนน ไอ
นายตี้ไฟฟ์ ระหว่างบอสตันกลับมา คอนเน็คติกัต
ภาพที่ผมจำได้ คือรุ้งทอแสงสองเส้น เข้าหากันหรือขนานกัน ไม่แน่ใจนัก แต่ที่แน่
ใจแน่ๆคือ ไม่ค่อยได้เห็นเรื่องแบบนี้เท่าไรในชีวิต
ผมรู้สึกว่าตัวเองมีความสุข ในเวลานั้น รถสีเขียวคันเก่าผุ

... ผมลืมตาพบว่าตัวเองกำลังทำงาน...

a day & hamburger

ตอนนี้หนังสือสองเล่ม ที่วันนั้นผมแวะไปไต้ฝุ่นสตูดิโอ เพื่อให้สัมภาษณ์และถ่ายรูป ได้วางขายแล้วทั้งสองเล่ม

A day จะเสนอการให้สัมภาษณ์ของพี่คุ่น (จริงๆ เรื่องที่ลง เกี่ยวกับไต้ฝุ่นแบนด์ นั้นสัมภาษณ์ก่อน

และสัมภาษณ์ตอนผมอยู่ด้วย ส่วนเรื่องหมัด คิดว่าคงสัมภาษณ์หลังจากที่กลับจากทานกลางวันกันแล้ว)

 

รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ฟังงานเพลงที่ตัวเองได้มีส่วนร่วม ออกวางขายในระบบ CD ใต้ดิน

อยากรู้ว่า จะมีคนชอบมากน้อยแค่ไหน และที่สุดคือ อยากฟัง ว่ากระชาย กับปรินน ทำเพลงออกมาได้ดีแค่ไหน

เพราะเดโม ที่ทำออกมา กับงานจริง ย่อมต่างกัน เพียงกลิ่นเดิมจะคงอยู่ ให้สูดดมระลึกถึง

ซึมซับ

ความเศร้าแปลกๆ อยู่ในหัว ไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิด มาจากสาเหตุอะไร
อาจเป็นเพราะตัวเราที่ทำตัวเอง หรืออาจเป็นเพราะคนอื่นที่ทำตัวเรา
ไม่อาจทราบว่าจะแก้อย่างไร จุดจบทางเดินอยู่ที่ไหน เพียงต้องการ
การหลุดพ้นจากเรื่องวนไปมาอยู่กับตัวเอง เป็นอุปสรรคของชีวิต
การใช้ชีวิต การทำงาน การทำให้งานลุล่วง

วันนี้ซื้ออัลบั้มของ ซาลิวา บาสตาร์ด ของแท้
เพราะฟังที่โหลดมาแล้วชอบ
เพลงที่เล่นง่ายแต่โดน ชอบครับ

wait until กรรม

พี่ฝนเตือนสติผมครั้งหนึ่ง
บอกว่า ไม่ต้องทำอะไร คนที่ทำอะไรเราจะได้รับผลกรรม
ผมเห็นด้วย เพราะว่าบางครั้ง คนที่ทำเลวกับเรา
ย่อมได้รับผลกรรมจากการกระทำของเขา
เพียงแต่ถ้าเรายื่นมือเข้าไป
เราจะต้องเจ็บตัวด้วย
ให้กรรมจัดการตัวคนผู้นั้น
แม้เราอาจจะไม่รู้ว่า คนผู้นั้นได้รับกรรมที่ตัวเองก่อแล้วก็ตาม

แต่อย่างน้อย ตัวเราย่อมไม่มีจิตไปจองเวร
เวรที่อยู่ในหัวหลุดออกไป
กรรมที่คนผู้นั้นกระทำ ยิงกลับไป...

Logic สุดยอด

W h e n t h e r e i s n o o n e a s a f r i e n d t o y o u

I think this time, the time. I think I’m so lonely.

No one could make me feel as a friend or closed friend to me anymore.

I don’t know why but anyway I have to admit it.

Why is there so empty to me all the world? So sad… really..

 

Ignorant is normal, you have to face it… I agree.

ไอพอด นาโน เติ๊ด เจนเนเรชั่น แคนนอน ดิสเพลย์ ไทย ฟ้อนท์

ผมหงุดหงิด เพราะเจ้า ไอป๊อดนาโน ของผมอ่านภาษาไทยไม่ออก
ผมพยายามหาในกูเกิ้ล เพื่อหาทางเอา เฟอร์มแวร์มาอัพเกรดให้มันอ่านออก
และผมก็พบว่า ไม่มีใครสามารถทำตัวอ่านภาษาไทยนี้ ทั้งของปลอม และของแท้
ของปลอมหมายถึง คนทางบ้าน เขียนโปรแกรม โมดิไฟ เอง
ของแท้ คือ หมายถึงตัวทางการที่ทางบริษัทแอปเปิ้ลไอพอด ออกมาให้

แล้วจะให้ผมทำอย่างไร นั่งรอโชคชะตาให้อยู่ๆ เครื่องผมก็อ่านไทยได้หรือ
ไม่มีทางเป็นไปได้เลย ผมจึงตัดสินใจว่า จะต้องทำอะไรบางอย่าง
กระตุ้นให้สตีฟ จ๊อบ เห็นคุณค่าของลูกค้าชาวไทย ที่ใช้เครื่องฟังเพลง
ที่เค้าเป็นเจ้าของบริษัทเสียบ้าง
ไม่ใช่เอาใจแต่ประเทศเทพๆ อย่างญี่ปุ่น หรือจีน (หมายถึงเอเชีย)
เพราะเราต่างรู้ดีว่า คนไทยใช้ไอพอดกันมากมาย ไม่ใช่น้อยๆ
แล้วทำไม เค้าจะรักษาคุณภาพของบริษัท และให้คุณค่ากับลูกค้าไทยบ้างไม่ได้หรือ
โลกนี้ไม่ได้มีอะไรยากเกินไปหรอก ขึ้นอยู่กับว่า คุณจะทำหรือไม่ทำ
ดังนั้น ผมจึงเขียนอีเมลไปหา แอ๊ปเปิ้ล ตอนนี้กำลังรอคำตอบกลับ
ว่าจะทำ หรือไม่ทำ!

เมื่อวานได้ซื้อ ALONE งานเพลง เดโมของ Rivers ละ

หลังจากแอบโหลดมาฟังก่อนเป็นเดือนๆ
ตอนนี้ได้ซื้อ CD มาแล้วครับ มีขายแล้ว!
Booklet นี่ดีจริงๆ ต้องอ่านเอง

โลกนี้ไม่มีจริง

ภาพที่เห็น ...4ikfi l6-lb'sN
คนที่ชื่นชอบ ... vi;iiI
เพื่อนที่สนิท ... ohe/o d]bjorpv,
นางฟ้าประจำตัว ... vipk d;hk'l6-l5b9pN

ไม่เป็นไร โลกนี้ยังดีที่มีความฝัน
ความทุกข์ที่เกิดจากความฝันไม่เป็นจริง
คือความจริงที่ความฝันกับความจริงไม่อาจอยู่ร่วมกันได้
เหมือนโลกแห่งนามธรรม กับรูปธรรม
ผีคือนามธรรม

หรือพวกเรามีผีอยู่ในตัวเสมอ

การจากลา

บางครั้งการทำงานกับคนที่ทำงานแล้วสบายใจ ก็มีผลทำให้งานที่ทำมีประสิทธิภาพ
แต่การจากลาเป็นสิ่งที่เป็นธรรมดาของชีวิต มีพบย่อมมีจาก ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า
การจากลาของเพื่อนร่วมงานจึงเป็นสิ่งที่ผมคงหลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่อย่างไรก็ดี... เราควรเก็บความทรงจำที่ดีตลอดไป ในเมื่อ
ชีวิตนี้แสนสั้นนั้น การได้พบ ได้รู้จักใครซักคน บางครั้งเอาเงินทองมาแลก
ย่อมทำไมได้