จริงอยู่ ความหวังคือสิ่งที่สวยงาม มากคุณค่า สำหรับคนเราทุกคน
หลายครั้งที่เราทำอะไรแล้วหวังผล แต่มีปัญหาคือ ไม่มีการตอบกลับใดๆ
เมื่อเป็นเช่นนั้น ถ้าความหวังไม่สมหวัง เราต้องมีทางออกสำหรับตัวเอง
ผมเฝ้าคอยความเป็นกันเองแบบสนิทสนม ด้วยความหวังดีสม่ำเสมอ
เป็นความหวังดีไม่ว่าเวลาไหน ที่ใด มันมาจากใจ คิดถึง ห่วงใย ไม่มีทิ้งกัน
ผมคิดว่าสิ่งที่ผมทำ คือความจริงใจ ที่ให้ไปโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน
มันคือน้ำใจ มันคือสิ่งที่ไม่มีค่ามากมายแต่มีความหมายบางอย่าง ทำให้คนเราสุขใจ
หวังเพียงว่า ทุกครั้ง สิ่งที่ทำ ทำให้เธอมีความสุขไม่มากก็น้อย
หวังเพียงว่า วันหนึ่ง สิ่งที่ทำ จะส่งให้เธอเป็นเพื่อนรักผม
แต่วันเวลาผ่านไป ทุกอย่างยังคงลือนลางเหลือเกิน
ผมไม่เห็นว่าการกระทำของผมมีความหมายอะไรมากนัก
มันคงทำให้ผมรู้สึกเสียใจบ้างเป็นธรรมดา
แต่อย่างน้อย ในทุกวันที่ผมดำเนินชีวิต ผมมีความสุขใจ มีแรงก้าวเดิน ทำงาน
ความจริง เธออาจไม่เข้าใจ คนเรามีความละเอียดอ่อนทางใจไม่เท่ากัน
บางคนเข้มแข็ง บางคนอ่อนแอ แต่ทุกคนมีหัวใจแน่นอน
หวังว่าคงไม่รบกวนเกินไปนักถ้าจะเพียงสงบนิ่ง
คงเพียงคิดว่าสิ่งที่จะเกิดในอนาคตคืออะไร มันคงเศร้าสร้อยอยู่บ้าง
หวังว่าสิ่งที่ต้องการและเฝ้าคอย อยู่ในใจ ไม่ใช่สิ่งที่เกิดจริง
ทุกอย่าง ... เพียงในใจ ก็เพียงพอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น