สายลมฤดูหนาวย่างเข้ามาปลายเดือนตุลาคม
แต่สายลมนี้ พัดเอาฝนมาด้วย เป็นละอองน้ำลอยปะทะหน้า
ความรู้สึกลึกนั้นอยากให้ฝนไม่ตก เพียงอยากรับลมหนาว
พาเอาความเย็นให้กับร่างกายที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาได้สามสิบเอ็ดปีกว่าแล้ว
จำได้ว่า ฤดูหนาวที่เมือง บริดจพอร์ต รัฐคอนเนคติคัท ประเทศอเมริกา
มีหิมะตกกระหน่ำ ปีนั้น จำได้ว่า ท่วมรถที่จอดริมทางในมหาวิทยาลัยจนมิด
คนที่จะเอารถต้องใช้พลั่ว กวาดหิมะออกเป็นทางก่อน ถึงจะเปิดประตูได้
แต่ยากเกิน ที่จะพารถไปด้วย เพราะดูแล้ว ไม่น่าเป็นไปได้
ตอนที่ทำงานกะดึกในปั๊ม โมบิล ก็ต้องกวาดหิมะ หนักและหนาวจัด
อุณหภมิ ไม่ต้องใช้ปรอทวัด น่าจะกะได้ว่าต่ำกว่า ศูนย์องศาเซลเซียสแน่ๆ
(ไม่ต่ำกว่าแล้วมันจะเป็นหิมะได้ไง ฮ่า)
ดีใจที่หน้าหนาวมาเยือน ปกติผมชอบความเย็น
เพราะมันทำให้ผมตระหนักว่า ยังมีความสุขในชีวิตอีกเรื่องที่เราๆสามารถสัมผัสได้
โดยไม่ต้องใช้เงิน... ฤดูหนาว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น