บนถนน ยามดึก มองออกไป เงาต้นไม้ เพราะเป็นถนนที่ตัดผ่านป่า มีแสงไฟจากรถที่
วิ่งผ่าน
นานๆ คัน อากาศเย็น ออกมาพักข้างนอก ลมหนาวพัดผ่าน เรื่องเล่าเกี่ยวกับผีสาง ทำ
ให้กลัวเล็กน้อย
แต่ยังคงยืนที่มุมนั้น มองออกไป เงาต้นไม้ไหวเอนตามลมพัดวูบวาบ เสียงแมลงดัง
เบาๆ
ทุกอย่างยังคงอยู่ในความทรงจำ แม้เวลาล่วงเลยผ่านไปกว่าห้าปีแล้ว
วันนี้ ยืนตรงริมทาง ที่ปลูกต้นไม้ ยามเช้า ทำให้นึกถึงวันนั้นอีกครั้ง แม้จะ
ไม่เหมือนกันเลย
แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนคือ เรายืนมองต้นไม้ ริมทาง กำลังไหวตามลม อากาศเมืองไทย
แม้ร้อนไป
ความรู้สึกดีๆ ที่ไม่เคยจางหายไปจากใจ บางครั้งก็ยังอดสงสัยไม่ได้
ทำไมเราถึงยอมเดินทางที่ผิด เข้าไปในป่า มองไปยังต้นไม้ และยังคงยอมเดินผิดไป
เรื่อยๆ ... เรื่อยๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น