น้ำใจ

บางครั้ง ร่างกายหลั่งสารแปลกปลอมออกมา เรียกกันว่า "น้ำใจ"

ผมมีน้ำใจกับคนบางคนเท่านั้น คล้ายกับว่า เราไม่ได้มีสารนี้กับทุกคน
แต่แปลก ที่บางครั้ง มันกลับไม่มีประโยชน์ใดๆ ความรู้สึกดีๆใดๆ
หรือเป็นเราเองที่อ่อนแอ ไม่ใช่คนอื่นที่เราแคร์

ผมรู้สึกเหงาอีกครั้ง คราวนี้ดูจะหนักกว่าแต่ก่อน เพราะมีปัจจัยแปลกๆที่ผมรู้สึกได้
หลายอย่างที่เคยเป็นกำลังใจ เหมือนจะกลับเป็นอากาศธาตุ
ไม่เป็นไร ผมยังมีลมหายใจที่ไม่เหือดแห้ง ต่อไปจะระวังตัวกว่านี้แล้วกัน
หวังเพียงสายลมพัดเอาความเย็นในตอนกลางคืนและตอนเช้า
จะช่วยผ่อนคลายความเหงาให้ลดน้อยลง
อารมณ์ของคนที่มีความคิดต่อโลกแปลกๆ ก็ต้องหาทางออกไปเรื่อยๆ
เหมือนเรือลำน้อยที่พายไปอย่างไม่รู้อนาคต ในมหาสมุทรขนาดใหญ่

ว่าแต่... เราจะรอดไปถึงฝั่งไหมหนอ