มารู้สึกตัวอีกที ผมกำลังบิน บินด้วยปีกบาง บินด้วยปีกขยับไหวเร็วรีบ
ปากผมเมมือนเข็ม ท้องผมป่อง และผมหิว อาหารของผมคือเลือด
ไม่ทันที่จะหายหิว ร่างกายผมปะทะกับฝ่ามือคนอย่างจัง และตัวผมก็แบน
เลือดในพุงผมกระจายออกมาเปื้อนฝ่ามือนั้น แต่ผมยังไม่ตาย
เพราะผมเป็นคน ผมเป็นคนตบยุง พอยุงตาย ผมก็กลายเป็นคนตบยุง
ผมลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้อง ผมเห็นผู้หญิงคนนึงกำลังร้องไห้
ผมเข้าไปคุยกับเธอสองคำ เธอก็เอามีดแทงผมที่อกข้างซ้าย
เลือดผมพุ่งออกจากหัวใจ หัวใจที่ผมเพิ่งได้รับมาหลังจากถูกตบ แต่ผมยังไม่ตาย
เพราะผมเป็นผู้หญิง ผมเป็นผู้หญิงที่แทงผู้ชายคนนั้นที่หัวใจข้างซ้าย
แต่ผมไม่เคยเป็นผู้หญิงมาก่อน ผมไม่เคยรู้ว่าผู้หญิงเป็นไง ผมไม่เคยนมโต
ผมเลยถอดเสื้อผ้าออก ผมอยากเห็นว่าร่างกายของผู้หญิงเป็นไง
ทันใดนั้นเอง ยุงตัวหนึ่งก็กัดผม ผมตบยุงที่ข้างหน้าต่าง แต่ผมในตบพลาด
ผมเสียหลัก ทิ้งตัวลงจากตึกสิบชั้น... ยุงยังคงฝังปากที่เนื้อผม ไม่ปล่อย
จนร่างผมแหลกที่พื้นดินข้างล่าง .. แต่ผมยังไม่ตาย ... มารู้สึกตัวอีกที ผม
กำลังบิน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น