ตุลาคม 28, 2551

ไม่มีเสียงกระซิบ

เช้าแล้ว ไม่มีผู้คนบนถนน โลกนี้มีเพียงทุ่งกว้าง และน้ำ ที่ไหลเอื่อย
ไม่มีเสียงกระซิบจากเธอผู้จากไป มีเพียงลมหายใจของคนตกยาก
และความท้อแท้ที่เกิดจากการทำสิ่งที่ไม่มีความหมายอย่างจำใจ
คงเป็นเพียงความเศร้าที่เราทุกคนต้องเผชิญ หากแม้นว่ามีจริง
แต่ละคนมีทางเดินของตัวเอง ในทางที่ตัวเองมีสิทธิและไม่มีสิทธิเลือก
ขอเพียงพรุ่งนี้ยังมี เราคงต้องเดินก้าวต่อไปในทางอันมืดมิด ไร้ความหวัง

Hope is important

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น