สำหรับคนอย่างเธอ ความทรงจำที่ดีคงไม่เพียงพอ ความทรงจำที่ดีที่เคยมี คงเป็นเพียงความฝัน
เหมือนรสชาติขมที่อมหวานไว้ มีเพียงคนที่ชอบรสชาติแบบนี้เท่านั้น จึงสามารถลิ้มลองชิมความอร่อยนี้ได้อย่างสนิทใจ
เธอสูดลมหายใจที่ไร้เงาทุกวัน ลมหายใจที่ไม่มีคนเคียงข้างดังเก่า
มืดมน และสับสน กับเสียงร้องไห้ของดวงดาว และความสลดใจจากปีกผีเสื้อในคืนเดือนมืด
ฉันอยากลืมตาในน้ำและมองภาพที่อยู่ลึกใต้ทะเล เพียงเพื่อเห็นว่าเธอไม่เคยจากไปไหน
และวันนี้ ฉันคงสูดลมหายใจที่ไร้เงาเธอ
